شبِ هجران من از خونه ی قلبِ تو رسید

همه ی سهم من از تو هم به دادم نرسید

زیر رگبار نگاهِ اون دو چشمونِ سیا

میشکنه قلب من از دروغ و نیرنگ و ریا

با هزار حرف نگفته، شب و گریه بی شمار

بازم از بخت بَدم بازی رو باختم تو قُمار

میرم از شهر تو با یه کوله بارِ خاطره

اونهمه غصه و غم، محاله از یادم بره