فارغ از جذابیت خود بسنده ی فیلم، دیدن آن را به تئاتر دوستانی که نمایش «فهرست» رضا ثروتی و «مستأجر» ستاره امینیان را دیده اند نیز توصیه می کنم. اولی به این دلیل که فیلم مثل «فهرست» با نگاه به نمایشنامه ی The Card Index اثر Tadeusz Różewicz ساخته شده و دومی از این بابت که پیش زمینه ی فلسفی و سیاسی ای که ارائه می شود شاید به درک چراییِ نوع فضاسازی (طراحی دکور، لباس و...) ستاره امینیان در اقتباسش از «مستأجر» کمک کند (هرچند که احتمالاً اگر انتخاب لباس های متحد الشکل و خاکستری در «مستأجر» به صورت آگاهانه و برای اشاره به روح کمونیسم و انکار فردیت صورت گرفته بود، کارگردان در مصاحبه های خود به جای اصرار بر انتخاب عامدانه ی لباس های "زشت" به این نکته اشاره ای می کرد).