خیلی خنده دار بود! البته اون که فضای دهۀ شصت و هفتاد رو درک کرده و اون موسیقی ها و اجراهای مایکل جکسون و ... رو، طبیعتاً بیشتر ارتباط می گیره با فیلم. اما واقعا من علی رغم اینکه واقعا خندیدم، روم نشد با خواهرم حتی برم دوباره ببینمش. بخصوص سر سکانس معجون! فکر می کنم اگه دو سکانسی که دربارۀ دوست شهیدش بود در فیلم نبود، عمراً مجوز پخش نمی گرفت :) چون خیلی رقص و اینا داشت فضاش و این خیلی بعیده از سینمای ایران!
اواخر فیلم هم خیلی شوکه شدم. واقعا انتظار نداشتم فیلم به این شکل فضاش تغییر کنه. با این حال فکر می کنم جذاب تر از قسمت اول بود.