همه آنچه که گفتی و گفتم را یادم هست چقدر خوب و روان میزان و همگون بود ، بویت ، یادت ، زمان دلتنگی ات ، همه چی جای خود با زبان رایج تو با چشمهای خمار و وابسته تو ، خیلی نگذشت ، تا بزرگی آمد به میان و مارا نهی کرد از عشق، گفت جاهلانه است بی عاقبت است . حال این در ورای تاریخ بماند که ما به حرف بزرگمان گوش کردیم و عشق را سلاخی کردیم و غم را به جانمان خریدیم
٩٦/٠٧/٢٢