اینکه آن سوی رودخانه را رفته باشم یا نه

اینکه سال های متوالی چشم های مادرم را ندیده باشم

درست؛

زجر اگر جوانی بی سر و پا بود

اگر حتی یک بار روی بی رنگ و رخسار مرا دیده بود ؛

قطعا میفهمید ،

خود من است او .

قالب میگرفت ... دیدن ادامه ›› و نقش برجسته ی مو های افشان سپید رویم را

به تقلید می آمد و هر دم از ناباوری

چشم های از غرور خشکم را

بهانه ای برای رفتن بازماندگان بود .

حال اگر بیایی غرور چرا

شکل غروب میگیرم

یک دل سیر می گریم

و تماشایت میکنم ؛مادر...

شروین دهقان شرق