نمى دونم اینا رو تا حالا به کسى گفتم یا جایى نوشتم؟! … فقط مى دونم تو این بیست و چهار سال که از زندگى من گذشته ، بعد از این همه سال فیلم و سریال و تئاتر و مستند و فیلم کوتاه و برنامه و … خلاصه هر چیزى که دیدم ، چه ایرانى و چه خارجى ، همیشه دلم مى خواد از اثرى که تو سبک و ژانر خودش بهترین یا خاص ترین هست نام ببرم . مثلا از سریال ها براى من از صدا و سیما و تلویزیون فقط …
"مرگ تدریجى یک رویا".
و از نمایش خانگى(VOD)
"شهرزاد" و "قورباغه" و … "نوبت لیلى" .
نوبتى هم باشه نوبت لیلى ست ، سریالى که به نظر من خوش ساخت ترین است از هر نظر … از همان ابتدا موسیقی بامداد افشار تو را طلسم مى کند و از خود بى خود مى شوى ، تو را هم‌راه مى کند و به جهان تازه اى قدم مى گذارى که غریب و ناآشنا ست ، پر از رمز و راز و معما … با اینکه مى دانى آنچه پیش روى توست واقعیت و حقیقت ندارد و شاید هیچ توجیه عقلانى و منظقى نداشته باشد ولى نمى توانى بى خیال دنبال کردن ماجراجویى هاى لیلى شوى . انگار تو هم مثل او در پى ... دیدن ادامه ›› کشف چیزى هستى که خودت هم نمى دانى چیست ولى مى دانى که هیچ نقطه ى پایانى در این جهان هستى وجود ندارد و همیشه چیزى براى پیدا کردن وجود دارد .
این سریال مستقیم حرف خودش را نمی زند ، تکراری و کلیشه اى نیست ، فقط داستانى تو در تو را روایت مى کند که هر چه بیشتر براى فهم آن تلاش مى کنى ، بیشتر گم‌راه می شوی و گیج و مات و مبهوت تنها می مانی . جهان موازی و این جور چیزها فقط بهانه ای ست برای غرق شدن در فکر و خیال بی نهایت برای پیدا کردن ارتباط میان هر چیزی و هر کاراکتری که در این سریال وجود دارد .
بعد از موسیقی ، بازی پردیس احمدیه مرا شگفت زده کرد و بهترین انتخاب بود برای نقش اصلی . به نظر من کارگردان و عوامل این سریال همه چیز را در بهترین شکل ممکن قرار دادن و برای ساخت این اثر بی مثل و مانند ، کم نذاشتن و تمام … بی صبرانه در انتظارم برای قسمت آخر .