دیــــــدار تو کشـــتزار نور اســـت...
آهویـــى بى‏قــــرار،
که از لــــب تشـــــنه‏اش
آفتابِ ســــحر فرو مى‏ریــــزد...

دیـــــدارت ســــکوت است،
آبشــــار پرندگانى که راه سپیــــده را مى‏جویند،
لیـــوانى عســل
در کف ناخدایـــى خســــته که بوى نهنــــگ مى‏دهد،
چایـــى دم کشیــــده
(درست لحظه‏یــــى که از تمام دغدغـــه‏ها فارغ ... دیدن ادامه ›› مى‏شـوى)

دیــــــدار تو کشـــتزار نور اســـت...
با بزهایـــى از بلــور
که به ســــوى صخره چرا مى‏کنند
بى آن که بداننـــد مى‏شـــکنند
و غبـــار بلـــور
در روحــــــم فرو مى‏پاشـــند...

شــــ♥ــمس لنـــ♥ـــگرودی