"همه چیز برای فروش" رو اصلاً دوست نداشتم
داستان اصلاً منطق نداشت
روند تحول شخصیت و موقعیتایی که منجر به این تحول بشه
اصلاً درست و خوب انتخاب نشده بود.
نمی دونم دلیل این همه کرین توی یه فیلم چیه؟
چرا باید فیلمی که خیلی راحت می تونست توی فضای ملموس و آشنای شهری بگذره
بره توی بیابونای برهوت که برای بیننده عام ملموس نیست
فقط به خاطر این که کاگردان بگه من این همه لوکیشن بکر دارم؟
همین طور دلیل گریم های به اون سنگینی رو هم متوجه نشدم
انگار کارگردان یا دنبال چهره های دفرمه می گشتی
یا نهایت سعی خودشون رو برای دفرمه کردن چهره های نرمال به کار گرفته بوده.

manimoon..