مولا علی (ع)

هاتفی دوش به من گفت اگر بینائی
از در خانه ی مولا بطلب طغرایی

کوی او مسکن مألوف همه حاجتمند
جز علی نیست جهان را به خدا مولایی

ای که دل خسته و زاریّ وبه امّید وصال
عشق را کدیه از او کن تو اگر شیدایی

ان که محراب عبادت شد از او غرقه به خون
در کمالات و ورع ... دیدن ادامه ›› نیست ورا همتایی

گفت در سجده ی خود فزتُ بربّ الکعبه
کفر را کرد خجل از ستم و خود رأیی

شافع روز جزا رافع حاجات "غریب"
چون شود یار قیامت نبُود پروایی