محجوب محمدی بازیگر تئاتر و سینما

نا تنی،تاریخ جنون
نمایشی که به خوبی در هر لحظه از نمایش مخاطب را در مرز زیستن در واقعیت و خیال میکشاند و شاهد نزاع هایی هستیم که گویی با مرگ هم پایانی ندارد.نمایشی که دیالوگ تنها یکی از مجموعه دلالت های درام است (برخلاف خیلی از کارهای امروز برصحنه ،گویی تنها دیالوگ است و دیالوگ) و قاب های تصویری زیبایی که بار اصلی اجرا را بر دوش میکشند.
استفاده از طراحی گریم(ساخت عروسک هم در این دسته قرار میدهم)و لباس که هوشمندانه در خدمت رساندن مفاهیم اجرایی است.
ناتنی؛تاریخ جنون گردنش با کف زدن های تماشاچی زده نمیشود بلکه با تو به خانه می آید و خانه میکند در گوشه ای از ذهن در خلوت هایی که می اندیشی.
خسته نباشی به تیم اجرایی