نقد فیلم "کوپال" ساخته کاظم ملایی

"کوپال" ساخته کاظم ملایی با موضوعی جدید که بعنوان اولین ساخته وی می باشد  کمی  قابل قبول است . فیلم که در یک لوکیشین اتفاق می افتد و  فقط در سکانس های کوچک دارای یک بازیگر  اصلی است و اگر چه بازیگرهای دیگری هم هستند ولی قسمت عمده فیلم بر بازی کوپال و سگش هایو می چرخد . 

داستان فیلم روایت احمد کوپال است  که پس از جدا شدن از همسرش در کاخ بزرگ خود که مملوء از تجهیزات عجیب و غریب به تنهایی زندگی می کند، در آستانه سال تحویل قصد خروج از خانه به همراه سگش را دارد، اما به دلیل گم شدن کلید و فراموش کردن پسورد قفل الکترونیکی در خانه اش همانجا حبس می شود. حالا او مانده و سگ عزیز تر از جانش و امکاناتی که در خانه دارد تا خود را از آن شرایط رها کند.تا آنجا که می خواهد سگ عزیزتراز جانش را بکشد ولی پشیمان می شود و در نهایت سگ است که خودش را با خوردن قرص به کشتن می دهد تا وفاداریش را به صاحبش نشان دهد  تا از حبس نجات پیدا کند . 

کوپال با بازی  لوون هفتوان که پیشتر او را  در فیلم های هنرو تجربه دیدیم بد نیست نازنین فراهانی در این فیلم چندان نقش درخشانی ندارد که  بتوان درمورد خوب بودن یا بد بودن وی قضاوت درستی انجام داد . 

فیلمنامه فیلم از داستان جدیدی برخورداراست اما نه ریتمی دارد نه موضوع خاصی که بتوان به ان اشاره کرد . 

کارگردانی فیلم  چیزی برای عرضه به تماشاگر ندارد و فیلم کلا از ساختار مناسبی برخوردار نیست 

"کوپال" در صحنه هایی تماشاگر را تا مرز تهوع می برد صحنه هایی که  بازیگر فیلم در تلاش برای زنده ماندن حتی حاضر به خوردن کردم و برگ درختان می شود و به نمایش گذاشتن این سکانس ها نه تنها جذاب و گیرا نیست بلکه تماشاگر را از دیدن ادامه فیلم باز می دارد  و به جای تشویق به دیدن ادامه فیلم حالتی منزجر در او به وجود می آورد .

کاظم ملایی در اولین ساخته خود هیچ چیزی برای عرضه به تماشاگر ندارد تا او را تشویق به نشستن و دیدن پایان فیلم نماید. ملایی با توجه به موضوع خوب فیلم نتوانسته ساختار فیلم را به گونه ایی طراحی کند که دارای ابتدا و انتهای مناسبی باشد و به عنوان اولین فیلم وی حرفی برای گفتن و عرضه به تماشاگر داشته باشد. 

  شبنم محمودی شرق