نگرش مینیاتوری به موسیقی ایرانی

تیوال- داریوش طلایی نوازنده برجسته تار و سه تار 10 و 11 اردی بهشت ماه در فرهنگسرای نیاوران به روی صحنه می رود تا بار دیگر تجربه جدید و نگاه تازه ای از تکنیک نوازندگی تار و سه تار را با مخاطبان خود در میان گذارد. طلایی در این برنامه که از دو قسمت تشکیل شده، سعی دارد شیوه کلاسیک اجرای موسیقی ایرانی را - که دستخوش گذر زمان و متاثر از مدرنیته شده و تغییر یافته است- برای مخاطبان خود بازنمایی کند.
او در قسمت اول هر چند به هیچ وجه قصد بازسازی آثار اساتید قدیم را ندارد اما می کوشد تا با نگرشی متفاوت به نوازندگی سازهای تار و سه تار ، سونوریته، تکنیک و زمانبندی¬ای را که این اساتید- قبل از تاسیس رادیو-در اجراهایشان داشتند برای مخاطبان زنده کند چرا که معتقد است با تأسیس رادیو، تغییرات عمده ای در شرایط ارائه موسیقی ایرانی بوجود آمده که آن را تا حد زیادی از شکل کلاسیک خود دور کرده است.
از آثار بر جای مانده از اساتید قدیم تارنوازی، که اجراهای خود را به صورت «مینیاتوری» عرضه می کردند،به خوبی می توان دریافت که پس از آنها، زمان بندی اجراها، سرعت نوازندگی و سونوریته ساز تغییرات عمده ای کرده است.
این نگرش خاص به اجرای موسیقی جایی برای قطعات طولانی مثل چهارمضرابهای از نوع جدید، پیش درآمدها و ضربی ها باقی نمی گذاشته، حال آنکه با تاسیس رادیو و برداشت متفاوت از مقوله های سونوریته، زمانبندی و افت و خیزها و جنبش درونی موسیقی، تغییر عمده ای در شیوه ارائه این موسیقی بوجود آمد.
علاوه بر این، داریوش طلایی در قسمت دوم این اجرا قصد دارد به شیوه معمول کنسرت های خود – که سال گذشته نیز با عنوان «سایه روشن» برگزار شد- قطعاتی را به صورت بداهه اجرا کند تا به نوعی مخاطبانش را دراین دو بخش، با دو نوع برداشت متفاوت و ممکن از موسیقی ایرانی آشنا کند.