نمایش›خون رقصه

فکر میکنم همه تماشاگران حداقل نیم ساعت اول نمایش را به زحمت تحمل کردن!
دلیلش بیشتر به پشفرضهایی برمیگرده که این نمایش اونها رو تداعی میکنه: کارهای شعاری با ساختاری ضعیف و با داستانهایی کلیشه ای
اما انصافا نمایش تلاش خوبی برای خلاصی از این کلیشه ها کرده بود استفاده از تکنیکهای تئاتر مستند و تکنیکهای فاصله گذاری برشتی جالب و توجه برانگیزبود.
اما به نظر من برای بیرون اومدن یک تئاتر خوب از زیر آوار هزاران کار شعاری، قدرت تکنینکی به مراتب بیشتر از این باید باشه.
شاید حتی افرادی که در این زمینه (تئاتر ارزشی و دفاع مقدس) کار میکنن بهتر باشته به سراغ رویکردهای نمایش غیر رئالیستی برن و با ساختار شکنی در نحوه روایت و شیوه اجرا کاری جدید بیافرینند.
به امید روزی که در صحنه های تئاتر کشورمان شاهد کارهای ارزشی با کیفیت بالا و فرمهای نو و ساختارهای منسجم باشیم.