نمایش›کشتار خاموش

یادداشت کارگردان :

آدمی در کاینات سخت تنهاست ، بی خانمان است . غریب است . و همه عمرش را در پی بازگشت به خانه اصلی است که از آن رانده شده است . آدمهایی که چهار خانه خود در پهن دشت خاک را گم می کنند ، سرگردانند ، حیرانند . خانه آغوش مادر ، خانه وطن ، خانه عشق و خانه نیستان ! و در این حیرانی ، جستجوگر راهی برای رسیدن به خانه هستند .در این سیر یا به خدا می رسند یا به خلا .
آدم های غریب من در کشتار خاموش دردمندانه می گریند . مظلومانه قربانی می شوند . چون راه خود را گم کرده اند ، می میرند ، اما مرگی پوک ، مرگی که درزندگی دیگران هیچ تاثری ندارد ، می میرند به توهم مرکی پاک .
کشتار خاموش حکایت غرذبت ، بی کسی ، تنهایی ، در به دری و عشق گمشده است .
عشق است که جان عاشقان زنده از اوست
نوری است که آفتاب تا بنده از اوست
هرچیز که در غیب و شهادت یابی
موجود بود زعشق و پاینده از اوست
کشتار خاموش ، کشتار خاموش است آنچنان که باید دید و نه شنید . همین و بس