مونولوگ›عباس

خلاصه: اگر باور داشته باشیم که نویسنده‌های هوشیار هر عصری، با آثارشان تاریخ و زمانه حیات‌شان را رمزگذاری می‌کنند، «عباس» رمزگشایی از دو دهه آثار نویسنده‌ای‌ست که در تاریخ رمزگذاری کرده است. سرگردانی در آثار و زندگی نویسنده‌ای که از رهگذر و به میانجی او دو دهه از تاریخ معاصر ایران بر صحنه تئاتر بارگذاری می‌شود.