با سلام خدمت کاربران عزیز و گروه نمایش آدیداس:
بنده به شخصه معتقدم که شرایط کاری برای قشر هنرمندی که در زمینه هنری نمایش فعالیت دارند، علی الخصوص افرادی که به غیر از عناصر معروفیت و یا سبقه طولانی تری در این این مسیر داشته اند (البته که این افراد هم سختی های خودشونو داشتند) به مراتب کارو براشون دشوارتر میکنه، و خب لازم میدونم در حد بضاعتم سعی بر حمایت داشته باشم.
اما این موضوع هم به شخصه برام مهمه که اثر هنری که براش وقت میذارم (و شاید وقت ارزشمند ترین هزینه ای که هر کسی میتونه خرج کنه) قابل اتکا باشه.
نمایش آدیدایس با اینکه میتونست به واسطه طرح موضوع مهمی که همه نسل های جامعه ما درگیر مسائل ریز و درشتش بودیم، اثری خوبی از کار در بیاد، اما با متن ضعیفی که باهاش رو به رو میشم همه داشته خود رو از دست میده و به یک نمایش سطحی و شاید نابلد تبدیل میشه.
از منظر طراحی صحنه، طراحی لباس، موسیقی، نورپردازی هیچی نداره، و بیشتر با یک کار دم دستی و بی سلیقه ای مواجه خواهیم شد. در خصوص بازیگری هم رگه هایی از تلاش دیده میشه اما به واسطه نوشته نمایش به قول اون بزرگوار "کار در نمیاد".
امیدوارم گروه نمایش آدیداس تو شرایط بهتری ببینیم.
با تشکر
نمایش خوب
بدون ادای اضافه
بدون صادر کردن مانیفستهای روشنفکری که این روزا خیلی باب شده
مختصر و مفید به معمای واقعی کلمه
من بسیار لذت بردم و حتما توصیه میکنم
نمایش بیشتر اجتماعی بود تا کمدی ، در مورد گوشه ای از انحرافات جوانی و مباحث خانواده با جوان خانواده ، امتیاز بازیگری از ۱۰ ، ۶ میدم . طراحی صحنه خاصی نداره ، نمایشه دارکیه ، بسیار کوتاهه و سناریو بسیار باز.