نمایش›عامدانه، عاشقانه، قاتلانه

امشب به تماشای این نمایش فوق العاده نشستم.
نمایشی که واقعیت‌های جامعه را بیان می‌کرد.
بازی بی نظیر بازیگران این مجموعه خیلی تاثیرگذار بود.
جا داره همینجا از خانم ساناز بیان کارگردان و ۴ بازیگر عالی این مجموعه و بقیه دست اندر کاران کمال تشکر را به خاطر به اجرا درآوردن این نمایش داشته باشم و برایشان آرزوی موفقیت می‌کنم.
به نظر بنده، این نمایش به زیبایی تفاوت میان واقعیت و حقیقت را آشکار می‌سازد، حقیقتی که آدم‌ها بر اساس آن به اطرافیان اعتماد می‌کنند و حوادث را پیش‌بینی می‌کنند و در یک کلمه زندگی می‌کنند و واقعیتی که در طول زمان تمامی این پنبه‌ها را رشته می‌کند(!) و درسی بزرگ و پرهزینه ،حتی به قیمت زندگی یک انسان، را به او می‌آموزد.
(نظر شخصی) واقعیت، زندگی را به مانند لبه پرتگاه به تصویر می‌کشد که ممکن است به طور کاملا تصادفی، اتفاقی، از قبل پیش‌بینی نشده و یهویی با برخورد دو موتورسوار به یک انسان جان او را بگیرد. نتیجه آن انسانی همواره محتاط، ضعیف، ترسو و بی هیچ حرکت رو به جلویی است. این دید، کاملا ایستا بدون هیچ ... دیدن ادامه ›› رشدی برای انسان است و فکر نمی‌کنم روح هیچ انسانی پذیرای همچین زندگی خسته‌کننده و ساکن و بدون پیشرفتی باشد. اما حقیقت این است که انسان کمال گراست و همواره به دنبال رشد است. از یک منظر این پارادوکس می‌تواند تعریفی برای زندگی در این کره خاکی باشد. (همچنان که در میان خود واقعیت‌ها نیز تضادهایی گاه غیرقابل باور دیده می‌شود.)

نمایش فوق العاده و بی‌نظیری بود و ای کاش باز هم اجرای مجدد بگیرد تا لذت تماشای این نمایش برایم تکرار شود.