روز یکشنبه اولین روز اجرای گروه به تماشای نمایش رفتم. اول از همه خسته نباشید میگم به تک تک اعضای گروه.
برای من به شدت دلنشین بود.
در طول اجرا
... دیدن ادامه ››
خیلی نگران بازیگران بودم. انرژی زیادی گذاشته بودند و مشخص بود پشت این اجرا تمرین زیادی بوده.
در مورد فرم کلی اجرا به گونه ای تعاملی بود! البته این تعامل نهفته است و تک تک تماشاچیان خودشان انتخاب میکنند دوست دارند بیننده باشند یا خیر!
و اما بهترین قسمت نمایش برای من این بود که علاوه بر دیدن بازی خوب، از یکشنیه تا امروز فکرم درگیر تئاتر بوده. چقدر این نمایش ملموس بود.چقدر من در تک تک لحظات زندگیم ناراضی بودم و این نارضایتی را نشان دادم چه برسد به اعتراض کردن و تلاش برای مطابق میلم کردن.
------
اسپویل ریز: شاید اوایل نمایش برای بعضی تماشاچیان پیچیده و گنگ باشد ولی بعد از گذشت تقریبا 15 دقیقه متوجه داستان کلی میشوید. و پشت این داستان کلی حرف بسیار است. کار سطحی نیست و وقتی به انتهای تئاتر میرسی تو هم خواسته یا ناخواسته در این اجرا سهیم بودی. تصمیمی که گرفتی و انتخابی که کردی حتی کمک به شناخت خودت میکند.
ساکت میمانی یا همصدا میشوی؟!
شهامت اعتراض کردن را داری یا نداری؟
دوست داری اعتراض کنی ولی از عواقب این اعتراض بیم داری یا خیر؟
به بعضی دوستانی که سلیقیشان را میدانستم توصیه کردم .
مطمئنا کار متفاوتی برای من بود.
تئاتری هوشمندانه!
به قدری باور پذیر بود که از اول اجرا دنبال نمایش یا اتفاقات واقعی میگردی. هنوز هم مطمئن نیستم ... جمعه حتما دوباره به دیدن کار می آیم و اینکه کاش همه ما بازیگر شماره 1باشیم! یا لااقل بازیگر شماره 2!
اسپویل واقعی: سکوت واقعا اینجا علامت رضاست! در زندگی واقعی ما چطور؟ چقدر دوست نداشتیم و اعتراض کردیم؟ چقدر دوست نداشتیم و ساکت ماندیم تا بقیه اعتراض کنند و هزینه ی اعتراضشان را به تنهایی پرداخت کنند؟!
کم نیست مثال بارزش در زندگی روزمره!
بالا رفتن قیمت هر چیزی مثلا هزینه تاکسی! چه قبل گرانی بنزین چه بعد آن!
یادمه یکسال پیش وقتی تازه منزلمان را عوض کردیم برای اولین بار سوار خطی محل جدید شدم. برای مسیر کوتاهی مبلغی درخواست کرد و من راحت بدون اعتراض پرداخت کردم.(البته نرخ مسیر را هم نمیدانستم اما نرخ، منطقی هم نبود.) آقایی که قسمت کمک راننده نشسته بود اعتراض کرد و گفت هرروز صبح نصف این مبلغ را پرداخت میکند و دنبال او من هم اعتراض کردم! راننده گویی نمیشنید و در نهایت پول من را پس نداد ولی مسافر معترض نرخ همیشگی را داد و راننده با نارضایتی در مقصد مارا پیاده کرد. مسافر معترض از من خواست با سکوتم باعث بالا رفتن قیمت مسیر و سطح توقع رانندگان آن مسیر نشوم! حالا با این که موافق یا مخالف این قضیه باشیم کاری ندارم مساله اعتراض است! من راضی نبودم ولی نارضایتی خودم را به زبان نیاوردم تا وقتی دیدم تنها ناراضی من نیستم و من ناخواسته اینجا بازیگر شماره 2 بودم.
همینقدر ملموس!