نمایش›کابوس های آنکه نمی‌میرد

بعد از گذشت بیشتر از یک ماه که از دیدن این نمایش زیبا میگذره
تصمیم گرفتم از این طریق نظرم رو به اطلاع عموم برسونم
و بگم چه حیف کسانی که این کار زیبا رو‌ندیدن
و چه خوب که عده ای تونستن اجرای به این فشنگی رو ببینن

بی شک هیچ کاری بی نقص نیست
اما انصافا بعد از مدت های طولانی یکی از بهترین میزان سن ها رو دیدیم
که خلاقیت بی حصر کارگردان رو به رخ میکشید و ما لذت میبردیم
جسارت ها و جرات های بصری کار، مخاطب رو تا انتهای کار در اوج نگه می داشت، ... دیدن ادامه ››
داره جزییات ها یادم میاد که با یه استکان چای چند نفر با معناهای مختلف بازی کردند
و رقص آن حجم از ورقه هایی که فضا را نرم از هم جدا می‌کرد
ریتم بازیگران
خصوصا آن قسمت حضور آقا محمدعلی خان

خلاصه، لذت بردیم، دم یکایک عوامل گرم
پاینده باشد این هنر، در این مرز و بوم