نمایش›آنتیگنه

نمایش دارای صحنه های مهیج و وجد آور است. به گونه ای که بیننده هر چند لحظه یکبار دچار شک می شود. فریاد، حرکت های سریع و درهم برهم و کج و کوله، شخصیت های حیوانی کارکترها ، همه و همه به زیبایی و نویی کار افزوده بود. موسیقی متن همراه صحنه ها بود اما در برخی صحنه ها جای خالی موسیقی مناسب حس می شود.
به نظر من داستان خط و سیر مشخص و منطقی نداشت، و اکثریت صحنه ها به دور بن اصلی داستان می گردد. از این نظر تشبیه روند کار به دایره نمی تواند نامناسب باشد. این برای من کمی نا ملموس بود، اما بینندۀ آشنا با این سبک کار مسلما آزرده نخواهد شد.
صحنه ( نمیدانم نام علمی آن در تئاتر چیست ) فاقد دکور مناسب بود و حس خاصی منتقل نمی کرد. بیننده بایستی تمام صحنه ها را در ذهن خود مجسم کند. که بعضا تجسم صحنه قصابی و دربار پادشاهی آن هم در تعویض های پی در پی و سریع روند کار کمی مشکل است. البته بازیگران تمام سعی خود را داشتند تا با بدن و حالات و طرز ادای دیالوگ ها بر این مشکل ( شاید مشکل باشد شاید نه !!) فائق آیند.
 
خسته نباشید