چرا این فیلم اونجور که باید دیده نشد ؟ چقدر عالی و تکمیل بود
شهاب جان ! لعنتی ! انقدر خوب نباش ! همین که بیای و معمولی باشی هم کار ما رو راه میندازی داداش ! و ناصر هاشمی نیز هم
وارونگی و برادرم خسرو از فیلمهای اجتماعی بکر پارسال بودن
۸ از ۱۰
من این فیلم رو تازه دیدم؛ دقیقا یک سال پس از جشنواره. و چقدر خوب بود همه چی. موضوع داستان، موسیقی، فیلمبرداری و از همه مهمتر بازی بازیگرا بخصوص شهاب حسینی که عالی بود! خیلی وقتا این ماییم که دیگران رو مریض می کنیم، با اجبارها، با انتظارِ اینکه شبیه دیگران و توی یه چارچوب مشخص بزرگ بشن. این ماییم که نمی ذاریم آدما خودشون باشن و این ممانعت اون ها رو بیمار می کنه.
هرچند خوب اگر نگاه کنیم، حقیقتاً بیمار اصلی این فیلم ناصر بود نه خسرو.
به نظرم دو دلیل برای دیدن این میشه داشت: یکی اینکه کسی که بخواد با اختلال شخصیت دوقطبی آشنا بشه. دوم اینکه کسی بخواد بازیهای خوب ناصر هاشمی و شهاب حسینی را تماشا کنه.
شخصاً از فیلم خوشم نیامد. چون مخاطب تخصصی سینما نیستم که دنبال بازی ها باشم. با اختلال دوقطبی هم از قبل آشنایی نسبتاً خوبی داشتم. بنابراین فیلم برام چیزی نداشت و خسته کننده بود و صحنههای خشونت و درگیری در فیلم هم آزار دهنده بود.
اگر هدف این بوده که مخاطب با یک کاراکتر با ویژگیهای روانی خاص آشنا بشه چه بهتر بود زندگی خسرو را با خواهرش در رشت نمایش میداد. آموزنده تر می بود.