نمایش›برداشتن

پیش به سوی استیفای حق نفسم....پیش به روی رهایی از قیود اجتماعی...پیش به سوی خودم... پیش به سوی تسلی یافتن... به سوی دوست داشته شدن... بخشیده شدن...

م.ر. عزیز مرا به ببخش که جسارت می کنم و ازت می پرسم آیا نسبتی هست بین بیژن بهار و پرنده باز آلکاتراز (مرموزترین دوست داشتنی تیوال) و م. ر. ؟


من ۲۸گاومیش ام که خودشونو از صخره ها پایین انداختند...

من دیشب به مکتوب کردن پاسخ مشغول بودم که تهران لرزید. تصویر پروفایل شما یادآور نمایشگاهی‌ست که مرد هنرمند ما به‌نظر بی‌توجه به وضعیت کشورش در آنسوی دنیا برپا کرد درست در روزهایی که مردمانی در این سرزمین با به‌صحنه آمدن آن آقا گمان می‌کردند قرار است ورق برگردد، و چه رویاها که دفن شد و جور این تصویر می‌رویاندشان در یاد. از سه‌گانه‌ای که فرمودید من با قطعه دوم به‌گمانم بیگانه باشم، از ارتباط بیژن بهار با ایشان بی‌خبرم. اما جناب بهار را گاه‌گاه زیارت می‌کنم؛ او مرد افتاده و گوشه‌گیر و به‌دور از هیاهوی جهان و بسیار حساسی‌ست که مرا برحسب ضرورت در شب‌نشینی‌هایی بیشتر به اواخر مرداد و اوایل شهریور قابل می‌داند به خانه خودش تا در ایوانی بلند بالای شهری که دیربه‌دیر به آن سر می‌زند بنشینیم و تا سحر کتاب با یکدیگر دست‌به‌دست کنیم؛ کمتر چای دوست دارد به‌عکس من و بیشتر با یک سیگار و پیک سر می‌کند ساعات را تا آنجا که دیده‌ام. زیاد به من آموخته، نه از جنس متن که از جنس روح، و همواره به‌وقت رفتنم از آن ایوان و خانه نزدیک صبح قول میهمان او شدن در روستایی که بسیار دوستش می‌دارد و بیشتر عمرش در آنجا می‌گذرد می‌رود. متن بالا را به اصرار من اجازه داد که از خانه‌اش بیرون برود در همان روزهای برداشتن؛ خود اجرا را البته مثل همیشه تنها دید و دور از چشم من و تمام دیگرانی که روزبه‌روز ازشان منزوی‌تر می‌شود. خبرگزاری یادشده نوشته او را شرحه‌شرحه کرد و از ریخت ... دیدن ادامه ›› انداخت. دلتنگی من برای آگاهی و تعبدی بود در این روزها که به نشر تمیز دوباره این طرح انجامید، البته بعد کسب اجازه از خودش با یک واسطه. خودم او را چندماهی‌ست که ندیده‌ام و امیدوارم سرش سلامت باشد هرکجا که هست، احتمالا در همان روستا پای کتاب‌های همیشه‌اش به یونانی.

ز هر چه هست گزیرست و ناگزیر از دوست

م. ر جان اسم هر اسمی باشد مهم نیست فقط باشید و بنویسید و ما هم بهره ببریم