در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش بازگشت پسر نافرمان (Le retour du Fils prodigue)
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 19:27:01
امکان خرید پایان یافته
۰۸ تا ۲۹ اسفند ۱۳۹۲
۱۸:۳۰ و ۲۰:۳۰  |  ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه
بها: ۲۰,۰۰۰ تومان

خلاصه داستان: خسرو بهداد بیست سال است که در فرانسه زندگی می کند و در زندگی شخصی و حرفه ای موفق است. روزی از روزهای ماه اکتبر به خاطر یک تماس از ایران همه چیز عوض می شود...

یادداشت علی راضی کارگردان:
زیبایی تیاتر به این است که گاهی وجود ندارد. نیست ولی می تواند از درون همین نبودن پیدا شود. نیست و این به معنی "نیستی" اش نیست. نیست یعنی این که هست ولی دیده نمی شود. جایی در سایه یا تاریکی ایستاده دارد به ما نگاه می کند. در انتظار این که آیا اعصاب ما متوجه حضورش می شود یا نه. آیا اصلن حس خواهیم کرد که موجودی وجود دارد که باید بخشی از وجود نادیدنی اش دیدنی شود؟ این چنین بود که روزی از روزهای بهاری حس کردم موجودی دارد به من نگاه می کند.

نمایش مشترک ایران و فرانسه
Une co-production franco-iranienne
My Road Production

شماره رزرو تلفنی: 09370084430

گزارش تصویری تیوال از آیین افتتاح نمایش بازگشت پسر نا فرمان‎ / عکاس: آرزو بختیاری

... دیدن همه عکس‌ها ››

آواها

مکان

خیابان طالقانی، خیابان شهید موسوی شمالی، جنب خانه هنرمندان، تماشاخانه ایران‌شهر
تلفن:  ۸۸۸۱۴۱۱۵_۸۸۸۱۴۱۱۶

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نمایش بسیار زیبایی بود
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
25 اسفند رسید زمان دیدن بازگشت پسر نافرمان
نمایش بازگشت پسر نافرمان نمایش خوبی بود ولی به هیچ وجه عالی نبود ... خیلی خیلی از اینکه از پریدن بومگارتنر در این نمایش استفاده شده بود ازش راضی بودم اون حس سرشاری بهم میده بومگارتنر سرشار از جسارته و اونجایی که ماکان می گفت که پیدا کرده چرا اون پریده و چرایی اونو " ترس " بیان کرد باهاش 100% مخالفم چونکه آدمی تا ترس داره هرگز نمی تونه کار بزرگی مثه کار اون انجام بده ...
از خوندن ماکان اشگواری به شدت لذت بردم انقدر که حد و حساب نداره ...
مضمون نمایش هم خوب بود ولی یه چیزی انگار کم داشت من یکی خیلی جذبش نشدم .
در کل از همه ی دوستان سپاسگزارم .
یک بار دیگه رفتم و این کار رو دیدم. برام نوشتن از این کار سخته. چند روزه ذهنمو درگیر کرده. چه جوری میشه این همه جزییات رو این قدر درست با هم ترکیب کرد. آرزوم اینه که یه روزی بتونم این جوری کار کنم. اون ویدیوهای بومگارتنر، صحنه های اسکایپ ، صحنه های فیلم مستند نوال و ...
این تئاتر برای من خیلی حرف ها داشت. خیلی چیزا یاد گرفتم. شاید باور نکنید ولی من دو شب خواب صحنه های این کار رو دیدم. اون صحنه ای که بابک کریمی خوابیده و ناتالی از بالا نگاش می کنه. چه جوری میشه چند سطح از یه دنیا رو اینجوری گذاشت توی صحنه؟