تازه‌ها امتیازداران پرفروش‌ها تیراول 🧩
کجا؟ کِی؟ چجوری؟
امروز
در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
کجا؟ کِی؟ چجوری؟
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
عمومی وفاداری دانشجویی پلاس
تازه امتیاز پرفروش
الفبا تاریخ آغاز
تیوال نمایش بالاخره این زندگی مال کیه؟
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 01:39:11
امکان خرید پایان یافته
 ایرانشهر ‌- ‌سالن ‌استاد ‌ناظرزاده ‌کرمانی
۲۹ مهر تا ۰۶ آذر ۱۳۹۳
۲۰:۰۰  |  ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه
بها: ۲۵,۰۰۰ تومان
:  برایان کلارک
:  احمد کسایی‌پور
:  اشکان ‌خیل‌نژاد
  گروه تآتر تازه
  (به‌ترتیب ورود) نوید ‌محمدزاده، ندا گلرنگی، الهه ‌شه‌پرست، محمدهادی ‌عطایی، آزاده ‌صمدی، هومن ‌کیایی، مینا کریمی‌جبلی، کیوان ساکت‌اُف، حمید ‌رحیمی، شهاب ‌الدین ‌حسین ‌پور، سینا ‌بالاهنگ، محمد ‌اشکان ‌فر
  یوسف ‌باپیری   رضا ‌حیدری   رضا ‌حیدری   مریم ‌نورمحمدی   محمد طباخیان   محمد ‌غلامی   مهدی ‌دوایی، آرمان ‌کوچکی و ماکان کوچکی (Play+Pause Studio)   آرمان ‌کوچکی   آرمان ‌کوچکی   مهدی ‌آشنا و نوشین ‌جعفری   ثمین ‌مهاجرانی   داوود ‌ونداده، قاسم غضنفری، مصطفی لطیفی و بهزاد پارسایی

کِن هَریسن، مجسمه‌ساز و استاد دانش‌گاه، در پی یک سانحه‌ی راننده‌گی برای همیشه فلج می‌شود. وضعیت جسمانیِ درمان‌ناپذیرش چنان است که او تصمیم می‌گیرد از بیمارستان مرخص شود. مبارزه‌ی او برای به‌دست‌آوردنِ این امتیاز، مسایل بسیار مهمی را در زمینه‌ی اراده‌ی آزاد، حرمت انسانی و اخلاق اجتماعی مطرح می‌کُند.

 

 
شهر
تهران

گزارش تصویری تیوال از نمایش بالاخره این زنده گی مال کیه؟ / عکاس: رژین دلفان

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از نمایش بالاخره این زنده گی مال کیه؟ (سری دوم) / عکاس: کامران چیذری

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از نمایش بالاخره این زنده گی مال کیه؟ (سری نخست) / عکاس: کامران چیذری

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از آیین افتتاح نمایش بالاخره این زنده گی مال کیه؟ / عکاس: حانیه زاهد

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری از تمرین نمایش بالاخره این زنده‌گی مال کیه؟ / عکاس: احسان جابری

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از تمرین نمایش بلخره این زنده گی مال کیه؟ / عکاس: آزاده مشعشعی

... دیدن همه عکس‌ها ››

اخبار

›› درباره دو نمایش «بالاخره این زندگی مال کیه؟» و «مرگ فروشنده»

›› ذایقه مخاطب، هنوز قابل اعتماد است

›› بازیگران تئاتر گریستند، حسین پاکدل نوشت

›› نوید محمدزاده در گفتگو با صبا از بازی در «بالاخره این زندگی مال کیه» می‌گوید

›› حق انتخاب انسان / نگاهی به نمایش ˝بالاخره این زندگی مال کیه؟ ˝اشکان خیل‌نژاد

آواها

 
گفتگوی تیوال با آزاده صمدی
 
گفتگوی تیوال با حمید رحیمی
 
گفتگوی تیوال با محمد هادی عطایی
 
گفتگوی تیوال با هومن کیایی

مکان

خیابان طالقانی، خیابان شهید موسوی شمالی، جنب خانه هنرمندان، تماشاخانه ایران‌شهر
تلفن:  ۸۸۸۱۴۱۱۵_۸۸۸۱۴۱۱۶

نقشه بزرگتر و مسیریابی
برجسته همه
گفت‌وگو نقد کاربران نقد کارشناسان دیالوگ‌های ماندگار
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
دیالوگ‌های ماندگار
اشکان صفی خانی (safishan)
اگه من یه روز صمیم بگیرم زندگی کنم و جامعه منو بکشه این کار نفرت انگیزه ولی اگه هم تصمیم بگریم بمیرم و جامعه منو به زور نگه داره می تونه به همون اندازه نفرت انگیز باشه.
۲۷ اسفند ۱۳۹۶
پیوند این نوشته
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
گفت‌وگو
اشکان خیل‌نژاد (ashkn)
اجرای ویژه برای روز پنج‌شنبه ساعت 17
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دوستانی که گله داشتند چرا دو اجرایی نمی‌شه نمایش و ساعت اجرا دیره و..
آخرین روز نمایش، پنج‌شنبه 6 آذر، ساعت 17 هم اجرا داریم و از فردا تو سایت تی‌وال و تماشاخانه می‌تونین بلیت‌اش رو تهیه کنین...
ــــــــــــــــــــــ
با توجه به تمام‌شدن بلیت‌های روزهای آخر از چند روز پیش، فکر کنم هم برای ما و هم برای مخاطبانی که نتوانسته بودندن بلیت تهیه کنند اتفاق خوبی باشه
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
:)
۰۵ آذر ۱۳۹۳
پیوند این نوشته
گروه همیاری (support)
امکان خرید این اجرای ویژه از چهارشنبه ۵ آذرماه ساعت ١٢ ظهر در تیوال
۰۵ آذر ۱۳۹۳
پاسخ
خریدار
مرضیه باهار (bahari)
واقعا ممنونم از تمام کسانی که این سانس و تدارک دیدن کلی افسوس خورده بودم که به دلیل مشغله و دیر بودن این اجرا داشتم نمایشو از دست میدادم خداروشکر که قسمت شد فردا بیام ممنون
۰۵ آذر ۱۳۹۳
پاسخ
زهره طالبی (cherry)
حیف که من دیر خبر دو إجرایی شدن را دیدم :( أمیدوارم DVD نمایش به فروش برسه.
۰۷ آذر ۱۳۹۳
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
گفت‌وگو
اشکان خیل‌نژاد (ashkn)
یک نگاه متفاوت
یادداشت حسین پاکدل در روزنامه‌ی اعتماد
به بهانه‌ی اجرای نمایش‌های بالاخره این زندگی مال کیه؟ و مرگ فروشنده‌‌
http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3065697
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
لاک‌پشت‌های وارونه
این‌روزها در کنار آثار دیگر، دو نمایش در تهران بر صحنه است که از پاره‌ای جنبه‌‌ها نباید راحت از کنارشان عبور کرد. یکی "بالاخره این زندگی مال کیه؟" نوشته‌ی برایان کلارک به کارگردانی اشکان خیل‌نژاد در تماشاخانه‌ی ایرانشهر و دیگری "مرگ دستفروش" اثر آرتور میلر به کارگردانی نادر برهانی‌مرند در تئاتر شهر. اولی محصول تلاش هوشمندانه‌ی گروهی جوان و خوش‌آتیه و دومی اثری سترگ و معیار از هنرمندانی باتجربه و بنام در تئاتر. دو ... دیدن ادامه ›› شاه‌کار نمایشی با دو موضوع کاملاً متفاوت از نویسندگانی خلاق، دو غول قلم با دو دنیای فکری‌ی دور از هم- آرتور میلرِ امریکایی حداقل به اندازه‌ی یک نسل از برایان کلارکِ انگلیسی جلوتر است. محصول دو کارگردان از دونسل؛ و بازیگرانی در هر دو اثر خوب و درخشنده، به‌جا و در هر نقش به سهم خود جدی و عمیق. همه چیز این دو نمایش بی‌ربطِ به‌هم است و به حسب ‌ظاهر و ساختار فرسنگ‌ها با هم فاصله دارد؛ اما هر دو اثر در نهایت در یک مفهوم مشترک سرنوشت‌شان به هم گره می‌خورد. هر دو در یک بزنگاهِ حیاتی به یک وحدتِ نظری تقریباً همگون می‌رسند. این نکته همانا نگاه این دو اثر به پدیده اضمحلال، نیستی و مرگ است. تا کنون بسیاری از درام‌نویسان بزرگ، مرگ را در اشکال مختلف دستمایه کار خود کرده و آثار ماندگار زیادی در جای‌جای عالم با اتکا به این مفهومِ ازلی ابدی خلق کرده‌اند اما در این دو نمایش، بسیار حساب شده به درکی از عروج خودخواسته اشاره می‌شود با بهره‌گیری استادانه و بجا از آن در پایان بندی‌ی جاودانه در ذات اثر.
در متن برایان کلارک با ترجمه استادانه احمد کسایی‌پور، شخصیتِ محوری، کن هریسون استاد پیکرتراشی دانشگاه در اثر تصادف دچار آسیب جدی شده و بعد از شش ماه تلاش بی‌وقفه‌ی تیم پزشکی، اکنون از گردن به پایین فلج است و در حالت نباتی روی تخت بیمارستان تحت تداوم درمان است با این قطعیت که تا آخر عمر امکان بهبود حتی نسبی نیز ندارد. او در مرحله‌ای از مداوا دست به انتخابی شگفت می‌زند و در کمال صحتِ عقل مرگ خود خواسته را بر تداوم این نوع زندگی ترحم برانگیز ترجیح می‌دهد. و چون راه حلی عملی برای اجرای این نیت در بیمارستان پیدا نمی‌کند وکیلی استخدام می‌کند تا او را از بیمارستان ترخیص کند. پزشک معالج او دکتر امرسن که اتفاقا انسانی دقیق و منطقی است با این استدلال که خارج از محیط بیمارستان هریسون خواهد مرد، به شدت با این امر مخالفت می‌کند. عاقبت پرونده مورد مناقشه به دادگاه می‌رود و چون امکان انتقال بیمار به دادگاه ممکن نیست، قاضی نزد هریسون آمده و دادگاهی رسمی در اطاق بیمار تشکیل می‌شود. در نهایت قاضی با شنیدن استدلال‌های طرفین با شگفتی و برخلاف انتظار رأی به ترخیص هریسون می‌دهد. و نمایش با پایانی غیرقابل انتظار به انتها می‌رسد.
آن‌چه در اجرای این متن جلب نظر می‌کند درک همه‌جانبه گروه از مفهوم سنگین سوار بر متن است و هماهنگی در اجرا به ویژه سکوت‌های حساب شده و به‌جا در موقعیت‌های بحرانی و سرنوشت سازِ درام. خلیل نژاد به خوبی توانسته با انتخاب عوامل و چینش درست با یک طراحی به‌ظاهر ساده تمامیّت پیام تنیده شده در لابلای واژگان متن را به بهترین نحو در عمق ذهن مخاطب حک کند. اجرا مطلقاً ادا ندارد و تک‌تک بازیگران به اندازه و درخور، حضوری مؤثر دارند به ویژه در لحظاتی که از پس ایفای نقش محول، تبدیل به عناصر مکمل و شاهد برای صحنه می‌شوند به خوبی بازی در سکوت را القا می‌کنند. در مجموع هرکدام از شخصیت‌ها علی‌رغم میل باطنی تحت رهبری یک رهبر ارکستر-کارگردان- سمفونی مرگ آگاهانه هریسون را به بهترین نحو می‌نوازند. و این مهم به‌دست نمی‌آید مگر با همکاری و هماهنگی و شعور خودآگاهِ تک‌تک اعضای دخیل در خلق نمایش.
اما مرگ دستفروش که جزو آثار نمایشی برجسته و تأثیر گذار قرن بیستم است حداقل با فاصله زمانی زیاد نسبت به اثر برایان کلارک که بعدها خلق شد نوشته و اجرا شده است. نمایشنامه‌ای بحث انگیز با خشونت‌های پیدا و پنهانِ دوران تحولاتِ سیاسی و بحران‌های بزرگ اقتصادی در امریکای دهه‌های اول قرن بیستم. ادعانامه‌ای تلخ علیه ارزش‌های ظاهر فریب امریکایی که هنوز هم پا برجاست، فقط به لحاظ تکنولوژی شکل عوض کرده است. این اثر با دستمایه قراردادن زندگی ساده یک دستفروش - یا به تعبیر امروزی بازاریاب- بارِ درام سنگین خود را بر دوش‌های نحیف یک شبهِ قهرمانِ از پیش شکست خورده سوار می‌کند. ویلی لومان پس از ربع قرن تلاش در سرازیری قرن دوم زندگی، از این همه تحقیر احساس شکست و یأس می‌کند و به ناچار راهی جز انتحار پیش روی خود نمی‌بیند؛ تا لااقل پس از مرگ خانواده‌اش با دریافت حق بیمه‌ی عمر تا حدودی در آرامش و امنیت فکری زندگی کنند. در این اثر که خودِ میلر معتقد است منطق آن بر بنیان عواطف و احساسات بشری بنا شده تنش و طپش اثر را بر پایه بیان حقایق تلخ و صریح بنا می‌کند که بر انسان‌های فرودست جامعه هوار می‌شود. نمایشی سهل و ممتنع، به ظاهر ساده ولی فوق‌العاده پیچیده و دربرگیرنده؛ بی شک این اثر یک تراژدی مدرن است. شاید مهیب‌تر از غالب تراژدی‌های کهن و کلاسیک. تراژدی مضاعفی که روز به روز با توسعه و گسترش تمدن نوین در اشکال مختلف تکرار و در هر تکرار نو و گاه زایاتر می‌شود. بدین معنی که بیلی می‌تواند هرکسی در هرکجای عالم با هر فرهنگ و زبانی باشد. او همتایان بی‌شماری در تمام جهان دارد؛ موجودی مفلوک شده که جامعه و اطرافیان و حتی مناسبات خشن و بی‌رحم و سودپرستی‌های کلان شیره‌اش را کشیده و اکنون تفاله‌اش را- گاه با احترام و در بسیاری مواقع با بی احترامی و تحقیر- به گوشه‌ای پرتاب کرده است. انسانی خرده پا، گرفتار در چنبره مناسبات و بازی‌های دغلکارانه و فرصت طلبانه که اتفاقاً اصرار دارد تحقیر آن خرده پا را به رخش بکشد. بیلی عمری با این امید و رؤیا زیسته که پشتوانه‌ای دارد. سابقه و صداقت‌اش در کار تضمین اعتبار اوست و این که بدین مناسبت دوستانی دارد بی‌شمار که در بزنگاهی از زندگی او را یاری خواهند داد، ولی وقتی واقعیت با بی‌رحمی‌ی تمام رخ می‌نماید بیلی با خیالی واهی سعی در نپذیرفتن این شکست رقت بار دارد. او شهرت و عظمتی خیالی برای خود متصور شده همراه با غروری کاذب که با وزش طوفان اخراج از محل کار، تمام آن ساخته‌ها فرو می ریزد.
نادر برهانی‌مرند با تجربه دو دهه تلاش مداوم در عرصه هنرهای نمایشی با بهره گیری از بازیگران مطرح و توانا که اکثریت آنان علاوه بر بازیگری به دفعات در مقام نویسنده و کارگردان ظاهر شده و موفقیت‌های زیادی داشته‌اند، این متن رام نشدنی را به صحنه کشانده‌اند. این جمع مبارک با همدلی یکی از سرسخت‌ترین متن‌های معاصر را همچون خوابی سیاه و سفید در معرض دید ما می‌گذارند. تسلط و اشراف نادر برهانی بر عنصر صدا - بخصوص کارکرد نمایشی‌ی آن - خوابگردی و هذیان اثر را دوچندان کرده و ما را از میانه کار هیبنوتیزم می‌کند. از تیم روی صحنه و هدایت گر پشت صحنه همین انتظار می‌رفت. به نظر می‌رسد به نسبت اجرای قبل نادر برهانی از این متن، به اندازه‌ی زمان بر او گذشته جلو افتاده و توانسته جمع حرفه‌ای همراه خود را در بازیابی‌ی فاخرتر اثر سهیم کند و این از درایت و تیزهوشی او ناشی می‌شود.
با اتکا به این دومتن سترگ هر دو اجرا چنان زلزله‌ای در تن آدمی درمی‌اندازد که تا روزها و شاید تا دم آخر فکر و ذهن مخاطب را از هجوم انبوه سؤال‌های هنوز بی‌جواب رها نمی‌کند. چون همذات پنداری در این دو نمایش و با این اشکال اجرایی حد تصور ندارد بدین معنی که بی‌شعار به ما گوشزد می‌کنند هرکدام از ما کن هریسون‌ها و ویلی لومان‌های بالقوه‌ایم. از یک سو زندگی ماشینی و عبور مداوم از هزارتوی سرسام سیمان و سنگ و آهن و زیستن در دل امواج زاینده‌ی تروریست و خشک مغزی می‌تواند ما را به جای هریسون چون بوته‌ای خشک بر زمین بچسباند و از طرف دیگر روابط و مناسبات کشنده و بی‌احساس اقتصادی می‌تواند ما را مچاله شده بر صندلی فرسوده‌ی ویلی لومان بنشاند. انسان معاصر با تمام پیشرفت‌ها اساساً تصادفی نمی‌میرد بلکه از سر تصادف زنده است.
در مقام قیاس، دو شخصیت محوری‌ی این دو اثر تا لحظات آخر با رؤیاهای خود زندگی می‌کنند و حاضر نیستند واقعیتِ تحمیلی را هرچند در جلد دلسوزی پذیرا باشند. هر دو با عزت نفس‌اند و ترحم دیگران را تاب نمی‌آورند. هر دو پر شور، پر حرارت و احساساتی‌اند و همین امر آنان را از پای در می‌آورد. هر دو زنانی را در کنار دارند که پابه پای آن‌ها می‌سوزند و آب می‌شوند. یکی مادر کن هریسون که برخلاف تصور اولیه‌ی او، چنان با شهامت با موضوع برخورد می‌کند که حیرت صحنه را بر می انگیزد و دیگری لیندا، همسر ویلی لومان که در تمامی سال‌ها رنج و مشقت علی رغم بی وفایی ویلی چون کوه پشت او و خانواده ایستاده است.
در اثر اول جایی در انتها کن هریسون به قاضی می‌گوید: "من می‌خوام این واقعیت به رسمیت شناخته بشه که من در واقع مرده‌‌م و تلاش مصرانه‌ی بیمارستان برای حفظ این توهم زندگی، زیر پا گذاشتن حرمت انسانه و ظالمانه‌س"
دو شخصیت محوری این دو اثر عاقبت حکم لاکپشت‌های وارونه و رها شده در هرم آفتاب را پیدا می‌کنند. و این جمله در موردشان صدق می‌کند که:
مار، آزادی را در پرواز می‌بیند
پرنده، در عبور از قلمرو عقاب
لاکپشت وارونه، در مرگ.
۰۴ آذر ۱۳۹۳
پیوند این نوشته
خریدار
شهاب (shahabbidel)
عالی بود ، بی صبرانه منتظر پنجشنبه هستم تا این نمایش عالی رو ببینم
۰۴ آذر ۱۳۹۳
پاسخ
خریدار
hami (hani860143001)
با خواندن این متن به شدت ناراحت شدم چون من نمیتوانم به دیدن این اثر برم من باید بین این اثر و مرگ فروشنده یکی را انتخاب میکردم و مرگ فروشنده را انتخاب کردم کاش آنقدر درآمد داشتم که به دیدن تمام تئاتر های در حال اجرا میرفتم از خواندن متن بسیار لذت با افسوس بردم
۰۴ آذر ۱۳۹۳
پاسخ
خریدار
madi1153 (madi1153)
بسیار زیبا بود.
مار،آزادی را در پرواز می بیند
پرنده، در عبور از قلمرو عقاب
لاک پشت وارونه، درمرگ
ممنون آقای پاکدل
ممنون آقای خیل نژاد
ممنون نوید عزیز
۰۵ آذر ۱۳۹۳
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید