با توجه به متن نمایش نامه اصلی و مدت اجرا صحنه های مهم به نمایش گذاشته شده اما بنظر من ریتم مقداری تند بود.با جابجایی صندلی و ماکت پنجره،هوشمندانه پرده های نمایش به جلو پیش می رفت.شروع نمایش با اجرای بخشی از پرده آخر ایده جالبی بود.به این موضوع باید اجرای زنده موسیقی فلامنکو با گیتار و همراهی جناب آقای میکائیل شهرستانی و زمزمه های ایشان رو هم اضافه کرد که به روح نمایش گرمای خاصی داده بود.
خرید بلیت سانس های تازه این نمایش هم اکنون آغاز شد.
ترجمه ی کیه؟
احمد شاملو یا نجف دریابندری؟