نمایش›بیا جلوتر

یه وقتایی آدم دلش میخواد یکیو بزنه بکشه ، یه جماعتی رو نجات بده از زر زر زر کردنای زیادیش
یه وقتایی آدم میوفته رو شعر گفتن ، میگه میگه میگه یهو چشمه الهاماتش تموم میشه برای همیشه
یه وقتایی آدم احساس میکنه کثیف شده بو میده ، شروع میکنه به تمیز کردن خودش
یه وقتایی آدم ادای اونایی رو در میاره که همه چی حالیشونِ ، ولی خودِ آدم که میدونه هیچی حالیش نیس
یه وقتایی آدم میخواد دنیا نگاش کنن ، جایزه نوبل بهترین نگاه شونده سال رو بگیرِ
یه وقتایی آدم میخواد آدم باشه ، همه صداش کنن آهای آدم
آدم بودن سختِ ولی
یه وقتایی جای آدم با آدما عوض میشه
اگه میخواین بدونین درصدتون چندِ تو چی ، نمایش بیا جلوتر رو از دست ندین

یادداشت شبنم موتابی بر نمایش "بیا جلوتر"

زندگی شهری کیفیت سلامت بدن‌های ما را ارتقاء می‌دهد. ما، حالا دیگر فارغ از دغدغه‌های بدنمان، سرگرم ارتقای خود می‌شویم. سرگرم ماراتن بهترینِ خود شدن. بهترین شاعر، بهترین دانشمند، بهترینِ هر آنچه حسرتش را داریم. صورت‌های مختلفی می‌گیریم، صورت‌هایی که بهترینند اما «خود» ما نیستند. خود، در این میانه گم می‌شود؛ زیر صورت‌هایی پنهان می‌گردد که با هیچ آبی از چهره‌مان پاک نمی‌شود؛ خود در بین این صورت ها تکه تکه می شود. هراسان در بین این صورت ها به دنبال خرده‌های خود می‌گردیم، کنار هم می‌چینیمشان، جور نمی‌شود. می‌گردیم، به دنبال خرده‌ها می دویم، می‌دویم، می‌دویم... و در پایان؟ «خود» یکپاره ی مان را می یابیم یا یکپارگی بدنمان را هم از دست می دهیم.
به بهانه ی اجرای مجدد «بیا جلوتر»
شبنم موتابی
.........
نمایش محیطی#بیا_جلوتر
بازیگر و کارگردان: #سجاد_باقری
نویسنده :حسین برفی نژاد
هر شب ساعت 21:30
#عمارت نمایشی نوفل لوشاتو
تهیه بلیط #تیوال
#تئاتر