فیلم›بیدار شو آرزو

1.https://www.aparat.com/v/HaFMd
بخش اول گفت وگوی امیر پوریا با کیانوش عیاری در برنامه‌ی آپاراتچی است: بسیار راهگشا و شنیدنی

2. کیانوش عیاری ، چهره ی ویژه و مهجور سینمای ایران است. فیلمساز موی سپید کاربلدی که در شاه راه اصلی سینمای ایران حرکت نمی کند ، نگاه و ایده‌های ویژه ی خود را دارد و به حق خودش در این سینما نرسیده است .
قاب‌ های دوربینش ساده است ، حرکات دوربین‌اش ساده است، تصاویرش موسیقی و افکت پرحجمی ندارند، بازی‌گرهایش اسامی پرآوازه‌ای نیستند ، به تعبیر خودش در پی یک چیز است : حذف عنصر نمایش از پرده‌ی سینما ! از خودش به عنوان کارگردان کم می‌کند ، از بازیگرانش و فیلمبردارش هم ! حذف خود برای ترسیم لحظه‌ی پیش‌رو . عیاری استاد درآوردن فضاست: ترسیم عینیت لحظه‌ی ... دیدن ادامه ›› پیش رو.
نگاه عیاری به بازیگری هم نگاه ویژه ای است ، در این نوع فیلمسازی ، تکنیک به کار بازیگر جلوی دوربین عیاری نمی آید، برای او جنس بازی کسی مثل مهران رجبی ، مطلوب است، چیزی که عیاری به دنبال‌ آن است، به تعبیر خود او ، خلوص بازیگری است.

3. بیدار شو آرزو ، فیلم بسیار تلخ و تأثیرگذاری است ، این مورد مرهون فضاسازی بی نظیر عیاری است. فیلمساز ، روی پرده پیش چشم ما فضای هولناک بم پس از زمین لرزه را عینیت می‌بخشد.حادثه و فاجعه آن قدر عظیم است که نیازی به درام پردازی و کار ویژه ای نیست ؛ همین که عیاری ، این چنین عریان ، فضای بمِ هولناک آن روزها را ترسیم کند برای از پای درآوردن مخاطب کافی است، عیاری به دام احساسات گرایی نمی‌افتد ، به دنبال به راه انداختن مجلس عزا و اشک هم نیست ، اما به خوبی توانسته بیننده را در فضای بم سال 83 غرق می‌کند و او را با خود همراه کند .
خود را برای تحمل یک تجربه‌ی آزارنده و البته ناب آماده کنید!