نمایش›رقص مرگ، بی لالا

اثری جاودانه.
واقعا نمیدونم از کجا بگم. این اثر انقدر قوی بود که ٤٥ دقیقه همه رو خیره نگه داشته بود. هر لحظه یک سورپرایز.
بازی ها که بی نظیر. نمایشنامه بی نظیر. استفاده ی به جا از چهار عنصر. فرشته ای که مسئول کنترل انرژی مثبت و منفی بود. تقابل مرگ و زندگی. همه ی اینا به اندازه و بجا.
در قسمتی از نمایش بیمار در حال ممارست بود. با ممارست و یوگای بیمار، زندگی و مرگ با هم میجنگیدند. و در نهایت زندگی پیروز میشه.
موسیقی فوق العاده. حواسم هر لحظه به گروه موسیقی بود که از انواع الات موسیقی به نحو حرفه ای و هماهنگ استفاده می کردند. نورپردازی همینجور عالی بود. میزانسن ها کاملا اصولی.
واقعا ایرادی به این اثر وارد نیست. کسانی که داستان رو نفهمیدند هم، از جلوه های بصری نهایت لذت بردند. اما کسانی که به درک رسیدند این نمایش براشون فوق نمایش بود.
رقص مرگ، بی لالا اثری است فناناپذیر. از یاسر خاسب ممنونیم که انقدر با دقت و ظرافت این اثر رو کارگردانی کرد و به نمایش در اورد.