فیلم›در وجه حامل

فیلم در وجه حامل تکه هایی منظم از یک پازل شلخته است که درآن بار اصلی به دوش بازی ژاله صامتی می باشد . با وجود آنکه ژاله صامتی به دور ار فاکتورهای هیجانی جذب مخاطب ، بازی قابل درکی از یک زن با وضعیت نابسامان اقتصادی و دارای مشکلات خانوادگی را نشان داده اما هم چنان جای خالی حفره های عمیقی که در متن فیلمنامه کار وجود دارد عجیب به چشم می خورد .
حوادث به شکل علت و معلولی رخ نداده و از برخی شخصیتها سطحی گذشته شده به طوریکه مخاطب را به این اندیشه وادار می کند که حذف این شخصیت به جریان فیلم لطمه ای وارد نمی کند . دراین میان رعنا آزادی ور با حضور کوتاه خود در یک صحنه بازی قوی و به دور از اغراق از یک دختر معتاد را نشان می دهد که نسبت به سایر فیلمهایش قدم بزرگ روبه جلویی محسوب می شود.
پایان فیلم فوق العاده شتاب زده و شاید صرفا برای انتها دادن به جریانی است که در آن نویسنده نمی داند با این همه کاراکتری که در پشت سرش آفریده باید چه کند ،این سردرگمی در گره افکنی و گره گشایی داستان نیز به چشم می خورد .

اصلا دوست نداشتم .داستان در بعضی از قسمت ها گنگ بود. و در فضا و نوشتار داستان چیز جدید و چالش برانگیزی نبود. در کل بد بود