نمایش›دست نیافتنی‌ها

خسته نباشید به گروه و آرزوی سلامتی برای استاد کوشک جلالی
نمایش رو دیدم
آقای رازانی خوب بازی کردند و متفاوت از نقش ماه قبل در ایکار بازی کردند.بازی کردن نقش فیلیپ خیلی سخته و بهتره نظری ندم چون من بازیگر نیستم.نقش های دیگه هم اتفاق خاصی نیفتاده بود.
درمورد صحنه هم خیلی به دنیای کارگردان و طراح صحنه نزدیک بود و من ارتباطی با اون برقرار نکردم چون انتزاعی بود و تفسیر می خواد که از من بر نمی آد.
ویدئو آرت از دید من چیزی به کار اضافه نکرد و می شد بدون اون هم متوجه نمایش شد.
هربار متن به سمت ارتباط انسانی می رفت دوست داشتنی می شد و گاه به گاه کمدی کار هم غم و رنج کار رو قابل تحمل می کرد ولی مقدار کمدی در کار خیلی زیاد بود و ترس این رو دارم که کار کمدی باشه و گاهی برای پیشبرد کمدی، غم و رنج به کمک بیاد.خب البته تا جایی که من می دونم موضوعاتی مثل مهاجرت و بیماری انقدر سنگین هستند که بدون اندکی کمدی اصلا قابل تحمل نیست اما این مقدار کمدی به نظرم یک کمی آور بود.
باز هم امیدوارم استاد سلامتی خودشون رو به دست بیارن.

با تشکر از کارگزدان و بازیگران عزیز، به نظر من اصلا نمایش جالبی نبود و بیشتر در سبک تئاترهای کمدی بود که در سالن های سینما برای سرگرمی به نمایش میذارن و کلن از رکیک گویی در تئاتر خوشم نمیاد داستان واقعی نمایش انقدر احساسی و پر از امید هست که می تونست یک تئاتر فوق العاده ازش خلق باشه با کلی صحنه های درام و کلمات پر محتواتر.
در ضمن نقش پرستار به شدت ضعیف بود.