نمایش›دژاوو

Hoomans گرامی مرسی از نوشتتون..... اتفاق فرخنده ای است که روایت های زنانه و خوانش های زنانه در عرصه ادبیات و تاتر گسترده و تاکید شود از طرفی فکر می کنم اولین عنصر مهم یک نمایش ارتباط با تماشاگر است جدای از ارزشمندی حرف و ایده ای که می خواهد طرح کند... این نمایش البته به دلیل سالن اجرا که یک حمام قدیمی است در بسیاری موارد به ضرر اجرا بوده هرچند در فضا سازی مرتبط با متن در جاهایی بسیار خوب عمل کرده است...فاصله کم اجراگران با تماشاچی کار آنها را به خصوص در کنترل صدا و اکت بازیگران سخت تر کرده بود..... اوراکت برای چنین فاصله ای با تماشاگر بسیار ضربه زننده بود. البته طبق نوشته خانم شاهرخی این کار کارگاهی بود و مشارکتی اما نویسنده کار فارغ از جنسیتش متنی نه چندان انتقادی و اتفاقا کلیشه ای خلق کرده ... به هر حال به نظر م در رویکرد متن و چیزی که روی صحنه دیده میشود انتقادی چندانی دیده نمیشود.....فلسفه کار چیز دیگر است اجرایی شدن ایده مساله ی دیگر .. در نمایشنامه روایت موازی زن مدرن تکرار نگاهی متکی به مرد نقل شده است ...این نگاه رهایی بخش نیست اینکه همواره روایت زن پیرامون مرد دیگر معنا پیدا کند...... متاسفانه ایده درخشان بازخوانی و احضار صداهای گم شده زنان شاهنامه و نقد احتمال تکرار حذف در دوران معاصر و مبارزه و مقاومت زن مدرن و امروزی در این نمایش اجرایی و ملموس نشده است...

ابرشیر گرامی
سپاس از نوشته تون و پوزش برای دیرکردی که ناخواسته بود