نمایش›بالابر غذا

نمایشنامه‌ی فوق‌العاده‌ی هارولد پینتر جذابیت این نمایش بود که اجرا نتوانست آن‌طور که باید حق مطلب را ادا کند. چرا‌که این نمایشنامه یک نمایشنامه‌ی سیاسی-اجتماعی است و برای خواننده‌ و بیننده‌اش تصویر این‌که سران ما سفارش های خود را به ملت میدهند و ملت نادان با اطاعت از چیزی که حتی نمیدانند چیست، تمام دارایی خود را دو دستی به آنها تقدیم میکنند و همچنین هر دوست تو ممکن است همان دشمن تو باشد را می‌سازد.
طراحی صحنه با متن و اجرا همخوانی نداشت. شما را با یک زندان ایرانی مواجه میکرد و نه اتاقی و یا حتی زندانی در لندن و حتی جایی دیگر جز ایران.
بازیگرها در انتظار به پایان رسیدن دیالوگ پارتنر بودند تا دیالوگ ادا کنند و بازی‌ها در سطح پایینی بود و هیچ قلابی نداشت که بینداز و مخاطب را درگیر خود کند.
نامه ای به آنها در نمایش رسید اما از زیر در آشپزخانه و نه درب ورودی که از قبل تعیین شده بود.
و بالابری که بالا نمیرود ولی اجناس بالا میرود! این خلاقیت نیست. این عدم استفاده‌ی درست از ابزار است.
خیلی نقدهای دیگر به کار وارد است که در اینجا نمی‌گنجد و مفصل باید نوشته شود.
درجه نمایش: D
طراحی صحنه: ۱/۱۰
کارگردانی: ۱/۱۰
بازیگری:۱/۱۰
طراحی نور: ۲/۱۰
طراحی لباس: ۵/۱۰