نمایشگاه›بهمنامه

 روزهای تعطیل گالری: ندارد

حدود
یک سال پیش روش نقاشی بهمن بروجنی را در ورک شاپی در دانشکده هنرهای زیبای
دانشگاه تهران دیدم. با خود بوم، سه چهار تیوپ رنگ متفاوت، مقداری رنگ
سیاه و حتی یک بطری آب آورده بود. عده ای هنرمند و دانشجو در ورک شاپ حضور
داشتند. فکر کردم موضوع کارش چیست. رنگهای روی پالت را با قلم مو در قسمت
های مختلف بوم نشاند. فضای بوم پر از لکه های رنگ شد. رفتار او در هنگام
رنگ گذاری نه خشونت اکسپرسیونیسم را به همراه داشت ونه وسواس کلاسیک را.
اثر او در هر لحظه احساس اتمام کار را به مخاطب می داد و در عین حال می
توانست تا ساعت ها ادامه یابد. در پایان با رنگ سیاه شروع به طراحی روی
تابلو نمود. آنچه او نقاشی کرد جمع حاضری بود که به تماشای ورک شاپ آمده
بودند. حدود یکی دو ساعتی که در دانشکده حضور داشت بدون آنکه صحبت کند،
سخنرانی داشته باشد و یا نصیحت کند درسهای زیادی به دانشجویان داد. اول
آنکه با کمترین وسایل می توان اثری فوق العاده ساخت. دوم دغدغه موضوع
نداشته باشید هر چیزی می تواند سوژه نقاشی باشد و مهمتر از همه منش هنرمند
در هنگام خلق اثر چیزی جدا از شخصیت او نیست. آثار بهمن بروجنی دارای وقار و
صلابتیست که بیننده را به فکر و تامل وا میدارد. در مقابل اثر او می باید
سکوت کرد و رفتار هنرمند را کشف نمود حال سوژه او جمع دانشجویان هنرهای
زیبا باشد یا کافه ای در شهر پاریس. آنچه اهمیت دارد روایت او از دنیای
پیرامون است که بیننده را به سکوتی معنا دار دعوت میکند. فی البداهگی در
طراحی، خط نوشته ها و لکه های رنگ فضایی پر انرژی و رقص گونه به اثر می دهد
اما در پس این فضای پر انرژی سکوتی معنا دار نهفته است سکوتی که بخشی از
هویت اوست سکوتی که ریشه درگذشته، فرهنگ و اعتقادات او دارد. آثار بهمن
بروجنی دارای لایه های گوناگونیست اما وجود دو لایه عرفان شرقی و مدرنیسم
از نوع فرانسوی بارزتر از بقیه است. نتیجه همنشینی این دو لایه را امروز در
نمایشگاه طراحی بهمن بروجنی شاهدیم.

آرمان یعقوب پور

منبع: سایت گالری‌اینفو