نمایشگاه›مروری بر آثار «دو هو سو»

پلتفرم ۲۸ فصل تابستانی خود را با مروری بر «خانه پوشیدنی» و تحت موضوعیت «زندگانی خانگی» آغاز کرد. با توجه به مرز کم رنگ شده بین فضاهایی خصوصی و عمومی و نفوذ بارز فضاهای شخصی در عرصه های عمومی، نمایش ها و کارگاه های ما در این فصل اهمیت فضای شخصی را به پرسش گذاشته و بر اهمیت نیاز انسان معاصر در حمل عادات و کیفیت های محیط خانگی در خارج از این حیطه تاکید دارد. 

 دومین نمایش ما مروری است بر کارهای هنرمند کره ای: دو هو سو

زیربنای آثار «دو هو سو»، فیگورهای انتزاعی و طرح‌های معمارانه‌یی است که برگرفته و ملهم از تاریخ زندگی شخصی خود اوست. آثاری که بیش از هرچیز به مواجهه هنرمند با مرزهای متزلزل و متغیر میان فضای عمومی و فضای شخصی، و نیز مفاهیمی چون هویت جهانی، فضا، آوارگی، حافظه و خاطره و بی‌مکانی می‌پردازند. دو-هو سو متولد سیول کره‌جنوبی‌ست و بسیاری از تجربیات شخصی او، مانند مکان‌هایی که در آنها زندگی کرده‌ است - خانه‌ی کودکی‌اش (یک خانه‌ی سنتی کره‌یی)، خانه‌ی دانشجویی رودآیلند که دوران دانشجویی‌اش را در آن سپری کرد و آپارتمان او در نیویورک در شکل‌گیری آثار او نقش مهمی داشته‌اند. شفافیت، یا به بیان دقیق‌تر رفت‌ و آمد و نوسان بین رویت‌پذیری و رویت‌ناپذیری، یکی از تم‌های اصلی آثار هنرمند است، مسیله‌یی که متاثر از چندلایگی فضاهای داخلی و خارجی، و نیز محوطه‌های میانی در معماری سنتی کره‌یی است. با وجود این که «سو» هنرمندی فیگوراتیو نیست ولی فیگور در آثار او حضور دارد، در گوشه‌یی به کمین نشسته و در اولین فرصت بیرون می‌جهد و خود را در میان اشکال انتزاعی و نمادین اثر به نمایش می‌گذارد. «سو» کار خود را با ترسیم و طراحی سازه‌های مسکونی در سال ۱۹۹۴ آغاز کرد و همین امر جهت‌گیری کلی آثار او در سال‌های بعد را هم مشخص ساخت. این امر به خوبی در چندین اثر از سازه‌های خانه‌مانند غول‌آسای وی - و نیز خانه‌هایی که در آن زندگی‌ می‌کند یا کرده است - مشهود است. سازه‌ها هر کدام یا به اشکال مختلف برش خورده تا بخش‌های داخلی آن نمایان باشند و گاه به شکلی خطرناک بالای ساختمان‌ها و یا در میان دو سازه‌ی دیگر جاسازی شده‌اند، و یا این که در میان فضای گالری‌ها ساخته‌شده‌اند، به شکلی که انگار طوفان مهیبی آن‌ها را با خود آورده و با خراب کردن سقفِ گالری به درون فضا انداخته است. از دیگر آثار «سو» می‌توان به سازه‌های بافتی، بافته شده از نخ‌ها (و لوله‌های بسیار باریک) پلی‌استر تک‌رنگ شفاف اشاره کرد. بیننده‌ی اثر درون سازه‌ی درخشان، معمارانه و بی‌ثبات پلی‌استری گام برمیدارد و از میان راهروهای رویاگونه و فضاهای داخلی سحرآمیز آن (که مثل خانه‌های مسکونی دست‌شویی، توالت و کلید برق هم دارند) می‌گذرد. خانه‌های بافتیِ شفاف و روشن «دو-هو سو» تنها بازی‌گوشانه و محصول خلاقیت بصری هنرمند نیستند، بلکه در کنار آن با متجلی کردن تمام عیارِ آشفتگی و سردرگمیِ هنرمند حامل نوعی مالیخولیای هنرمندانه نیز هستند. انگار که ردها و آثار تمام مکان‌هایی که «سو» و خانواده‌اش در طی سالها در آن‌ها زیسته‌اند جمع آمده و مفهوم «خانه» را به نمایش گذارده‌اند. مفهومی که از دید هنرمند به شکلی تاثرانگیز همواره ناپایدار، گریزان و تثبیت‌ناشدنی بوده است.

منبع: سایت گالری‌اینفو