نمایشگاه›موزه ی اشیای مسروقه

 روزهای تعطیل گالری: پنجشنبه ها

<span id="ctl00_ContentPlaceHolder1_Label4">
<p dir="rtl"><span dir="ltr">&quot</span>اگر
بتوانیم تاریخ هنر را همچون جزیره ای دردل اقیانوس تصور کنیم، آن وقت بی
شک جایگاه خود - زن و مرد هنرمند شرقی و خاورمیانه ای- را می توانیم جایی
در محیط شرجی و در بیشترین فاصله از مرکز خوش آب و هوا با مراتع حاصلخیز
جزیره در نظر آوریم. چشم اندازی بی نقص و حرمی مقدس که می بایست از آن در
برابر نگاه و تماس نامحرمان به دقت محافظت شود ! کارنمای گروهی &quotموزه ی
اشیای مسروقه&quot فراخوانی است برای از حاشیه به مرکز آمدن در هنگامه ی خلسه و
خلوت . آن وقت که اهالی مرکز در حال قیلوله ی نیمروزند! اعضای این گروه
پاورچین پاورچین درمرتع قدم خواهند زد؛ ولی نه برای تفرج و نظاره و نه حتی
برای ستایش و تبرک. بلکه برای یافتن شکافها و حفره های این مرتع والا
-اشاره به جاهای خالی آثار مسروقه در تاریخ هنر- برای کاشتن بذری که در جیب
اگر دارند. بذری که میوه ی آن، طعم اقیانوس، بوی آسمان ورنگی از جنون را
درهم خواهد آمیخت<span dir="ltr">.&quot</span></p>
<p dir="rtl">هیرش خیر</p>
<p dir="rtl">بهمــــــــــــــن 94</p>
<p dir="rtl"> </p>
<p dir="rtl">بیـــــــــــانیه ی کارنما:</p>
<p dir="rtl"><span dir="ltr">&quot</span>منظومه نگاه اکنون ماست به گذشته .
گذشته ، در مقام امری تمام شده ، در مقام امکانی که از صیرورت تهی شده است ،
در آنچه بنیامین منظومه می نامد بی اعتبار می شود<span dir="ltr"> . </span></p>
<p dir="rtl">نقاشیهای به سرقت رفته دراین مجموعه تشکیل منظومه ای می دهند
که با نادیده گرفتن تفاوتهای فرمی ، ارزشهای زیبایی شناختی و نام هنرمند ،
آنها را به میانجی عنصر&quot دزدیده شدن &quot به یکدیگر پیوند می دهد<span dir="ltr"> .</span></p>
<p dir="rtl">به سرقت رفتن ، انگیزه های متفاوتی چون باجگیری ، فتیشیسم و
حتی برقراری صلح و... را کنار یکدیگر قرار می دهد تا از این تمایز مشابهتی
بسازد برای خلق منظومه و ضرورتی بیافریند برای از آن خودسازی<span dir="ltr"> .</span></p>
<p dir="rtl">هنرمند در مقام سوژه ای که به این منظومه چشم دوخته است، تلاش
می کند تا با حاضر کردن این تصاویر و پیوند آن با اکنون نشان دهد چگونه
تاریخ امری در گذشته نیست . بدنی زنده است که جان دارد و با اکنون نسبتی
متقابل . سوژه ای که تلاش می کند بحران و تنش امر اکنونی را در پیوند با
گذشته باز تعریف کند و با تکثیر شکافهای موجود در آن روزنه ای به رهایی باز
کند<span dir="ltr"> .</span></p>
<p dir="rtl">اینجا رابطه ای هست ، رابطه ای که ازآن خودسازی را واسطه ای
می کند برای پیوند گذشته و حال ، برای درک وضعیت ، برای آفرینش قابی که
شکاف را نشانه می رود<span dir="ltr"> .</span></p>
<p dir="rtl">ایمان و تعالی قابهای وان آیک ، فیگورهای پریمیتیو مودیلیانی ،
زیبایی فرمال کلیمت ، بازنمایی بیکن در قاب غمگین فروید و دلقک گریان
پیکاسو، دلقکی که متلاشی شده و در آرایشی نو عمق را نفی کرده و ... دریچه
ای می شوند برای نمایش رنج ، قابی برای تکرار،برای پرسشهای انسانی ، امکانی
برای واکاوی وضعیت امروز<span dir="ltr"> .</span></p>
<p dir="rtl">محســــــــــــن رحمانی</p>
<p dir="rtl">بهـــــــــــــمن 94</p>
<p><span id="ctl00_ContentPlaceHolder1_Label4"><span id="ctl00_ContentPlaceHolder1_Label4"><span id="ctl00_ContentPlaceHolder1_Label4"><span id="ctl00_ContentPlaceHolder1_Label4"><span id="ctl00_ContentPlaceHolder1_Label4"><span id="ctl00_ContentPlaceHolder1_Label4"><span id="ctl00_ContentPlaceHolder1_Label4"><span id="ctl00_ContentPlaceHolder1_Label4">منبع: <a target="_blank" href="http://galleryinfo.ir">سایت گالری‌اینفو</a></span></span></span></span></span></span></span></span> <br /></p></span>