«میدان امام حسین» یکی از میادن مرکزی و مهم شهر تهران است.
این میدان که در حکومت پهلوی با نام «فوزیه» و سپس «شهناز» شناخه میشد
با آغاز حکومت اسلامی به «امام حسین» تغییر نام داد. در سال ۱۳۹۰ طرحی
بزرگ برای تغییر فضای میدان و حدفاصل آن تا میدان شهدا با هدف تبدیل این
مکان به فضایی مذهبی و گذرگاهی آیینی آغاز شد. این طرح به عنوان نمادی از
شهرسازی اسلامی از روزهای نخست با انتقادات زیادی روبهرو بوده تا جایی
که بخشی از طرح به دلیل عدم استقبال مردم از آن به شکلی نیمه کاره و
تغییر یافته اجرا شده است. تخریب ساختمانهای مجاور، ایجاد عرصهی باز
پیادهروی، نصب سازههای فلزی عظیم و نمادهای آیینی به عنوان بخشی از
نوسازی میدان، نه تنها سبب تغییرات ساختاری شده بلکه تغییر در زندگی
اجتماعی مردم این منطقه را نیز در پی داشته است. شبیهسازیهای گستردهی
نمادهای مذهبی در میدان امام حسین را میتوان تلاش آگاهانه در راستای حذف
گذشتهی میدان و ایجاد کارکردهای تازه در آن به حساب آورد. در این میان
مردم گاه با فضای جدید بیگانهاند و گاه آن را پذیرفته و باور میکنند.
تعدادی نیز علیرغم کارکردهای مذهبی در نظر گرفته شده برای میدان
شیوههای شخصی خود را در استفاده از این فضا پی میگیرند. از این رو توجه
به مناظر شهری و سازههای جدید میدان امام حسین و دقیق شدن در تیپهای
متفاوت اجتماعی و شیوهی تعامل آنها با فضا، مورد توجه عکاسان مستندی
بوده که حاصل کار آنان را در این نمایشگاه میبینید.
مهدی وثوقنیا، شهریور ۱۳۹۷
افتتاحیه: جمعه ۹ شهریور ۱۳۹۷ ساعت ۱۶ الی ۲۰