یکی از ویژگیهای اصلی عکسهای تاریخی نمایشِ ژست است. ژستِ افراد در دورانِ تاریخی که در آن زیستهاند. میتوان حال و هوا و اتمسفر دوران را از روی لباسها، شیوهی ایستادنها و فضای پیرامونی شناخت و به آن نزدیک شد. بدین ترتیب ژست، مهمترین و کلیدیترین کلمه برای عکسهای قدیمی است.
در تاریخ عکاسی ایران بیشتر با دو نوع عکس مواجهایم. یکی عکسهای افراد و شخصیتها و دیگری عکسهایی از بناها و مناظر طبیعی. اما نوع سومی از عکسها نیز موجودند. عکسهایی که تنها از اتاقهایی خالی گرفته شدهاند و درون آنها را بازنمایی میکنند. عکسهایی نامعمول و نامتعارف بدون چهرهای انسانی؛عکسهایی از اتاقها و اشیاء. در این نمایشگاه به سراغ عکسهایی از فضای داخلی اتاقهای مختلف رفتهایم. باوجودیکه جمعآوری این عکسها کار دشواری بود اما در نهایت ممکن شد. این نمایشگاه اتاقها و اشیاء درونشان را پیش چشم میآورد. به نظر میرسد این عکسها نیز مهمترین کارکردشان، همچنان احیاء ژست است. اما ژستی در غیاب انسان و با حضور اشیاء. با چشم دوختن و دقیق شدن در این آثار میتوانیم اتمسفر اتاقهای دوران گذشته را ببینیم. اشیاء درون اتاقها ما را به خود فرامیخوانند و از حال وهوای روزگارشان لب به سخن میگشایند. با این عکسها در تاریخ سفر میکنیم و حال و هوای گذشتگان را اینبار بدون هیچ تصویر واضح انسانی از طریق اتاقها و اشیاء، بیواسطه درمییابیم.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید