نمایشگاه›سایه‌ی خاموشی

 روزهای تعطیل گالری: شنبه ها

سایـه‌ی خاموشـی

نقاشی هایی که رنگ ها و شکل ها در آنها خاطره ها و تـخیلی سرشار را نشان می دهند. آدم ها و پرنده ها و درختان و نقش و رنگ در ترکیب های متنوعی گرد هم آمده اند. پروفسور هرمز مه منش سال هاست در کنار کار حرفه ای خویش نقاشی می کند. او که جزء چند جراح مهم رباتیک قلب است و از نـخبگان رشته ی تـخصصی خویش محسوب می شود، نقاشی را به شکل خود آموخته و خود انگیخته انـجام می دهد. برای مه منش نقاشی شکلی از فعالیت هستی شناسانه است و به همین علت موضوعات وی مـملو از خاطرات، پرسش ها، دلـمشغولی ها و خواب هایش می باشد
هر چند آثار او متنوع و سرشار از آزمایشگری است، اما نقش مایه های انسان، درختان، پرندگان در آن ها تکرار می شود. رابطه ی میان آسـمان و زمین و کشف ترکیب ها و کار متنوع با رنگ ماده، این نقاشی ها را متمـایز می کند. مه منش رنگ را با بیانگـری و گاه نـمادین استفاده می کند. آثار او، بی اینکه نـمایانگـر یا تقلیدگر جنبش اکسپرسیونیست معـاصر باشند با ترانس آوانگاردهـای ایتالیایـی قرابت دارند به ویژه آثار فرانچسکو کلمنت و میمو پالادینـو.
جنبه های بیانگر این نقاشی ها حالتی مکاشفه وار و بیانگر به آنها می دهد. شوقی بکر و جهانی مکشوف شده در این نقاشـی ها وجود دارد که بیننده را همراه می کند. برای مه منش نقاشی جوششی ذاتـی است و شاید اهمیت نـمایش این آثار در فضای کنونی نیز همین باشد چرا که امروزه اهـداف متفاوت تولید اثر هنری، خـاص و آزاد بودن و یکه بودن آن را گـاه مخدوش می کنند.
این مجموعه بازنـمای غرق شدن در شور و کشف و غنای هنر است. این بار از دریچه فکر و نگاه کسی که نقاشی را نه برای فروش و نه حتی عرضه می خواسته است. این نقاشی ها جوششی بوده از یک ذهن شورمند و البته خلاق که لحظات و دغدغه های خود را ثبت و خـالی کند و اکنون پس از سال ها ( ایوان ) نمایشگر تعدادی از آنهاست.
بهنــام کامرانــی

افتتاحیه: ساعت ۱۶ الی ۲۰  
منبع: سایت گالری‌اینفو