روزهای تعطیل گالری: شنبهها
افتتاحیه: جمعه ۲۲ آذر ۱۳۹۸ ساعت ۱۶ الی ۲۰
میان لحظه و خاک
رابطه ی انسان با محیط اطراف (مکان) روی به سمتی دارد که بر اساس آن، انسان در مکان حل شده و خود جزیی جدایی ناپذیر از آن می شود، روند بی مرز شدن این دو تا جایی پیش می رود که حتی مکان می تواند انسان را شکل داده و او را با الگو های تازه ای بسازد.
رابطه ی ویژه ای بین یک شخص و مکان یابی جغرافیایی او وجود دارد و این مکان یابی چه آگاهانه باشد و چه ناآگاهانه، بر روی رفتارهای فرد تاثیر گذاشته و در حقیقت تعامل او با محیطِ جغرافیایی روندی طی می کند که بر اساس آن قسمت ناخودآگاه درون انسان از جغرافیای زیسته ی او اثر می گیرد، از جانب دیگر پدیداری انسان در یک مکان محدود به تاثیر پذیری نیست، بلکه او تبدیل به سوژه ای تاثیرگذار می شود و رابطه ای پویا با محل جغرافیایی برقرار می کند. با چنین فرضهایی، درهم ریختگی ها و فرورفتگی های اعماق ناخودآگاه انسان ریشه ی مستقیم در ریزش ها و شکست های مکان جغرافیایی دارد، در حقیقت انسان پس از دریافت مکان مجدد آن را با تصویر در ذهن پردازش کرده و تن خود را شبیه به آن می کند به گونه ای که تا مرز یکی شدن با مکان جغرافیایی پیش می رود و در تبادل بین بیننده (انسان) و دیده شده (مکان) نگاهی سوم شکل می گیرد که عکس است.
سهراب احمدی
منتقد هنری و زبان شناس