آخی،دو سال و نیم از این اجرامون میگذره.دلم تنگ شده واسه ی اون روزها،واسه ی بچه ها،واسه ی خنده ها و واسه ی گریه ها... یک گروه خوب با کارگردانی زحمت کش و دستیاری دلسوز.دممون گرم رفقا
دیگه پشت در بسته ی سالن نموندم,امروز دیگه به موقع رسیدم .بدون اغراق قمقمه های ژنرال یکی از بهترین اجراهایی بود که دیدم, متن عالی...بازیا عالی... .به همه یه خسته نباشید بزرگ میگم.
ما به امید پیروزی می جنگیدیم اما, پیروز همه ی میدانهای جنگ ما , فقط جنگ بود.
علیرضا بیات, ژنرال بی اعصاب, با تجربه, با مدال های رنگارنگ و پیر شده ی بیستو ... سال در میدانهای جنگ
بازیت حرف نداشت .عالی بودی.
امیدوارم این اجرارو سالن های دیگه هم ,ببینم وببینیم.
دوستانی که دوست ندارن موضوع نمایشو بدونن این متنو نخونن.
نامه کارگردان درباره نمایش: سپاس خدای را که در خلق این اثر هیچ گاه مرا تنها نگذاشت و دست یاری اش همیشه بر شانه های من بوده و هست، قمقمه های ژنرال شرح حال انسانیت و راه رسیدن به کمال است، بزرگترین دلیل خلق انسان، امید که با تماشای این نمایش برای یکدیگر مانعی نباشیم، منتظر دیدار شما عزیزان هستم، ای زیبا کننده زشتی ها، رسیدن به تو آرزوست، آمین.