نمایش›گوریل

هفته ای بیش ، شاید از زمان به تماشا نشستنم میگذرد .
در تعارض دیده هایم و شنیده ها ، به نقطه بی تفاوتی رسیده بودم اگر ، شور حرفها بدر نمیشد و حدش به این نقطه نمی‌رسید .
هر آنچه که درباره نمایش گفته بودند را به وسواس خواندم و جمع بندی شخصی ام از اثر را ، نه بدین خاطر که آشوب بودم از تجربه ای تلخ و نه اینکه نمایش برای من جایگاه عجیبی داشت یا اینکه اثر بلحاظ ساختاری من را درگیر ماهیت لایه مندش کرده باشد .
((تنها به صرف اینکه قضاوت ما بر پایه عداوت شکل گرفت و یا عدالت))
چیزی که برایم واضح است فارغ از دست و پا زدن تبلیغی نمایش این بود که بیش از نیمی از نظرات بر اساس موقعیتی آنی ثبت شده بود کمتر از یکساعت از اجرا گذشته شروع میشد و تا ساعت ۲۲ ایجاد حساب و گذاشتن نظر ادامه پیدا می‌کرد پر واضح است که فرم نوشتاری یکسان و هر روز به سلیقه یکنفر فرمت متنها شکل میگیرد با رویت ساده متنها و تاریخ عضویت ها و همچنین زمان عضویت میشود هر چیز و همه چیز را به نظاره نشست .
لابه لای عضویت های جدید اشخاصی که سابقه عضویت داشتند و منفعل بودند هم بسیار بود که اصطلاح کامنت خواهشی یا کامپیلیمان رفاقتی ... دیدن ادامه ›› بران میگذاریم
روش منسوخ دیگر ابراز ممیزی بودن کار است عزیزان من صرفاً یک خواننده فیلم نامه نمایشنامه بخاطر ضد ایدئولوژی حاکم بودنش ممیزی نمی‌خورد دوستانی که دستی بر آتش دارند مطلع هستند که بسیاری از ممیزی ها به دلیل بی ارزش بودن و یا سخیف بودن است که صد البته رویکرد این نمایش از این مدل ممیزی ها مبرا است اما فعل رده سنی فعل ممیزی ایجاد انگیز و صد البته کنجکاوی را در مخاطب بیش از بیش میکند و حس کنجکاوی حامیانه را بر می انگیزد
هدفم ترور نمایش یا کارگردان نیست روش دم دستی تبلیغاتی است که منسوخ مطرود شده و جز برانگیختن احساسات کسانی که نظاره گر بودند عایدی ندارد که البته از هیچکس و هیچ منظری پوشیده نیست
(((((اما نقد اثر)))))
به زعم من دکور بسیار مفید بود و مختصر به لحاظ حجم و با توجه به نیاز فحوای اثر همسان و همسو است
طراحی لباس
جهت عناصر پر حضور (تیم آتشخانه)لباس به خوبی طراحی شده بود
متن
به لحاظ متن حفره های عمیق و باگ های زیادی در کار بود قصه ای مختصر شده وکش دار شده و سر هم بندی شده است بلحاظ کاراکتریزیشن شخصیت ها تک بعدی و پرداخت نشده هستند .دیوید بال میگوید موفقیت یا عدم موفقیت ‌یک نمایش، به درک و شناخت شخصیت‌های آن بستگی دارد چقدر شخصیت های نمایش بلحاظ موقعیت ساختار یافته اند تا چه حد نزدیک به حدود واقعیت هستند تا چه اندازه باورشان میکنیم. با در نظر گرفتن سه بعد شخصیت در نمایش یعنی
شخصیت پردازی اجتماعی ، شخصیت پردازی روانی ، شخصیت پردازی فیزیکی
شخصیت ها را بررسی اگر کنیم ضعف های پرداختی از عمه خانم تا خانم جوانی که کارش خریدن آثار هنری است و نماد کاپیتال در نمایش است تا مهندس و کارمند سندیکا و تک تک اعضاء گروه آتشخانه دچار نقصان پرداختی هستند مثلاً گوریل که سالها به گوریل بودنش افتخار میکند از اینکه یک نفر دیگری به او گوریل می‌گوید بر می آشوبد
نور
نور صحنه تخت بود و در بسیاری از صحنه ها یکسان و تفاوت سطح وحجم و کلوین نور آتشخانه با عرشه یا سندیکا با سالن همایش و........وجود نداشت روز: در تئاتر معمولا با رنگ کهربایی مشخص می‌شود.شب: معمولا با استفاده از آبی پررنگ نشان داده می‌شود.حالت ترس: با استفاده از نور قرمز یا در مورد انواع احساسات سرزندگی: رنگ‌های روشن و درخشان غم: رنگ‌های تیره شدت جریان نور نیز می‌تواند ایجاد کنتراست و حالات مختلف کند. به عنوان مثال:نور درخشان: خوشحالی نور تیره: فضای مرموز همچنین با استفاده از تغییر در شدت جریان نوری، می‌توان تمرکز تماشاگر را هدایت کرد. نورپردازی مانند نقاشی کردن در صحنه است. نورها رنگ‌ها هستند و صحنه بوم نقاشی شما..منبع: راهنمای طراحی نور انجمن طراحان نور استرالیا
موسیقی
ساندافکت یا صدای زیر در بسیاری از نقاط که بلحاظ تصویر سازی ذهنی لازم بود جایش را به سکوت داده بود
بازی ها
گاهی تلفیق چند سبک بازی معجونی خواستنی را رقم می‌زند اما در مورد سبکهای بازی و یا صدا سازی ضعف های بیشماری وجود داشت که به آنها اشاره میکنم
پیر ترین فرد نمایش که از ابتدا با شوخی های بداهه و دم دستی سعی در خنده گرفتن از تماشاچی رو دارد و با یک سیگار (به شکل مواد مخدر محرک) چرت میزند و خمار میشود شخصیتی منفعل نمایش هست کاملا رئال بازی می‌کند و حس مخاطب از بازیش بیشتر آتقی است تا......
آقای جوانی که از جنوب ایتالیا آمده
با گویش بچه های جنوب شهر فحش میدهد و بُراق میشود و کلمات رو با لحنی لهجه وار بیان میکند و یا فرچه را نوازش میکند و بعد شروع به زدنش میکند
آقایی که مهندس کشتی است و بازی من درآوردی ترکیب شده تحویل میدهد کلمات را به نحوه افتضاح ساختگی و اغراق آمیز بیان می‌کند مثلاً میگه کووووووووووووپیتِن و در انتها هم یک نماد از برتری انگاری و مبارزه گرایی را اجرا می‌کند شخصیتی که قرار است مطیع سرمایه داری باشد و در خدمت سرمایه داری و قوی باشد و قدرتمند اما با پرداخت که در نمایش شده حتی گوریل از او حساب نمیبرد یا از نماد سرمایه داری و قدرت واحد .....عقبتر راه می‌رود
عمه خانمی که به سبک زنان در پست ترین جایگاه اجتماعی بدگویی میکند گمانه زنی میکند وراجی و ......
در رابطه با خانم .....که کارش خرید آثار هنری است ما هیچ هنری یا علائمش رو هم نمی‌بینیم تظاهری اگزجره با دست کردن در جیب که هیچش ملاک تمول نیست بازی بسیار ضعیفی که در نگاه پایانی از بازی با گوریل میبینیم رفتاری که با کبوتر میکنند کبوتر بازها حتی فضا تبدیل به سیرک نشده
پسری که در آتشخانه کار میکند و از همه باسواد تر است کتابی را دزدیده که خودش هم فکر نمیکند ارزشی علمی دارد کاملا مثل کالایی بها گذاری شده عمل میکند مشروب هم همو دزدیده
در جمع بدون در نظر گرفتن احساسات نمره واقعی من به این اثر با در نظر گرفتن تلاش کارگردان جوان و تیم بازیگری 4/10