نمایش›عشق من حامد بهداد

دیالوگ هایی که واقعا برای من ماندگار بود و امیدوارم تلنگری باشه برای خیلی افرادی که ادعای هنرمندی دارند:

1-
مامور کنترل بلیط: بدون بلیط حق نداری بری تو!
افشین هاشمی: پس چطور اون آقا مو بلنده رفت تو؟!
مامور: خب چون اون آقا "هنرمند" بودش!
افشین هاشمی: آره هرکی موهاش بلند بود "هنرمنده"! هنرمندی به موی بلنده!


2-
زهیر یاری: خب ببینم تو الان میخوای بازیگر بشی شال گردن داری؟
افشین هاشمی: خب آخه کی تو این گرمای تابستون شال میندازه؟!
زهیر ... دیدن ادامه ›› یاری: منظورم از اون شال های "هنریه"!
افشین هاشمی: نه بابا ندارم!
زهیر یاری: خب کلاه چی از این کلاه "هنری" ها داری؟
افشین هاشمی: نه بابا کلاه "هنریم" کجا بود!
زهیر یاری: پس نمیتونیم بریم پیش حامد و بازیگر بشی!
زهیر یاری:‌خب مگه بازیگری به داشتن شال و کلاه "هنریه" ؟! یعنی هرکی اینا رو نداشته باشه بازیگر نمیشه؟!
زهیر یاری: نه!!!!!


پ.ن: واقعا خیلی دوست دارم فلسفه ی شال و کلاه و مدل موی هنری رو بدونم!
واقعا هنرمند رو فقط از روی این لباس ها میشه شناخت؟!

نوشتن درباره ی فیلم ها و تئاترهای خوب کار آسانی نیست و این بار نوشتن درباره ی تئاتر محترم ((عشق من حامد بهداد)).
وقتی شاهد کار خوبی هستم ،به شک می افتم به چه اندازه بنویسم که هم اعتدال رعایت شود;هم حق مطلب را ادا کنم;هم به نظر
کسی جهت ندهم وهم میزان علاقه ی خودم را نسبت به تئاتر یا فیلم مورد نظربیان کرده باشم.
عشق من حامد بهداد تئاتری نوشته ی افشین هاشمی به اقتباس از نمایشنامه ی رضا بیک ایما نوردی نوشته ی ابراهیم مکی با
بازی زهیر یاری و افشین هاشمی.
درباره ی خود تئاتر 50دقیقه ای ننویسم که به حتم درباره ی استاندارد و محترم بودن تئاتر بسیار گفته و نوشته شده است.
واما اتفاقی که مخاطبان تنها در این تئاتر و نه هیچ تئاتر دیگری شاهدش هستند;بداهه خوانی های اعجوبه ی گروه مهدی امین
لاری است.
کسی که از شگفت کننده بودن کارش بسیار شنیدم و اما با چشمان خود دیدن این همه خلاقیت و هنر برایم لطفی داشت وصف
ناشدنی.
وقت ... دیدن ادامه ›› بسیاری برای تماشای عشق من حامد بهداد باقی نمانده است .تنها می توان به این امید ماند که تئاتر غیر قابل توصیف
زهیر یاری به صورت تئاتر در خانه و به شکل dvd در دسترس مخاطبانی که به حتم دوستش خواهند داشت،قرار بگیرد...

با احترام به گروه تئاتر رومیسا نفر