خانواده صبوری خانواده ای بزرگ و قدیمی است که سالهاست در کار صادرات و واردات گل و گیاه است. آنها در خانه ای قدیمی همچنان در آرامش با هم زندگی میکنند، ورود جوانی به این خانواده زندگی همه خانواده را دستخوش تغییراتی میکند و…
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
من چند قسمتی از این سریال رو دیدم ,به نظرم به نسبت باقی سریال های نمایش خانگی سریال بدی نیست.
بیشترین نکته ای که به نظرم اومد این بود که خانواده صبوری با وجود ثروتمند بودن لباس هاشون نرماله:)
مثبت ترین نکته اش هم وجود سیماست که ترنس هست و مشکلاتی که در خانواده سنتی داره.چیزی که تا قبل از اون من در سریال و فیم های ایرانی ندیده بودم.
تصمیم دارم باقی سریال رو هم ببینم.
" به نظرم " بعضی لحظاتش که انصافن درخشانه . تدوینِ خوب ، کارگردانیِ عالی ، اغلب بازیها هم بسیار قابل قبوله . محسن کیایی و هدیه تهرانی و مسعود رایگان هم به نظرم عالی ان . موسیقی و فیلمبرداری و ... هم خیلی خوبه . هر قسمت هم قصه ش خوب جلو میره .
از سریالا دل هم خوبه به نظرم پیچشِ قصه شو و موسیقیشو و کارگردانیشو دوس دارم اما بازیها رو نه ؛ خصوصن قیافه ی همیشه زارِ بیات .
آقازاده هم خوبه از این نظر دوسش دارم که شاید بتونه مردمو با ارزشِ کالای هنری آشنا کنه . که مثل باقی مردم دنیا اثر اورجینالِ هنری بخرن بزنن به دیوار و ... بعدن هم اگر کارِ خوبی خریده باشن میتونن چند برابر بفروشن . خوبه که داره نشون میده هنر امروز یه چیزی شبیه به بورسه . خلاصه که موضوعش خیلی خوبه لااقل برای من .
موچین و خواب زده هم افتضاحن .
" به نظرم " بعضی لحظاتش که انصافن درخشانه . تدوینِ خوب ، کارگردانیِ عالی ، اغلب بازیها هم بسیار قابل قبوله . محسن کیایی و هدیه تهرانی و مسعود رایگان هم به نظرم عالی ان . موسیقی و فیلمبرداری ...
بله هم گناه خوب پیش میره از خیلی جهات.موضوع ,بازیا,پیشرفت داستان....
منتهی دل رو اصلااا دوست ندارم .بیشتر از همه موضوعش رو.از نظرم همه واسه خودشون یه زاپاس دارن یه حالت اگر این نشد اون یکی.
با احترام کارگردانی منوچهر هادی رو هیچ وقت دوست نداشتم ,فقط به فکر فروش هست.انتخاب لباس ها خیلی بده ,توی خونه با کروات و لباس های مهمانی...در کل اصلا باش ارتباط برقرار نکردم.
منتهی اون سه تا سریال دیگه رو ندیدم.
بله هم گناه خوب پیش میره از خیلی جهات.موضوع ,بازیا,پیشرفت داستان....
منتهی دل رو اصلااا دوست ندارم .بیشتر از همه موضوعش رو.از نظرم همه واسه خودشون یه زاپاس دارن یه حالت اگر این نشد اون یکی.
با ...
منم موضوعِ دل رو دوست ندارم اما نویسندگیش رو دوس دارم . یعنی اینکه چی نوشته رو دوس ندارم ، از چطور نوشتنشه که لذت میبرم . هرچند به فکرِ فروش بودن به نظرم خیلی هم خوبه . اساسن وقتی کارِ هنری میکنیم ( منظورم انترتیمنته ) فروش و جذب حداکثریِ مخاطب ، یکی از اصولشه .
کراوات و کت و شلوار هم البته طبیعیه ها . خیلیا اینطوری ان
منم موضوعِ دل رو دوست ندارم اما نویسندگیش رو دوس دارم . یعنی اینکه چی نوشته رو دوس ندارم ، از چطور نوشتنشه که لذت میبرم . هرچند به فکرِ فروش بودن به نظرم خیلی هم خوبه . اساسن وقتی کارِ هنری میکنیم ...
اخه فروش به چه قیمتی؟!منظورم فقط سریال دل نیست تمام کارهای منوچهر هادی منظورمه ...مثلا فیلم من سالوادور نیستم
واقعا فیلم بی محتوایی بود.میشه فیلم طنز یا شاد خوب ساخت.فیلمی که حرفی واسه گفتن داشته باشه.با این فیلما فقط سلیقه جمعی رو پایین میاریم.
درباره کروات شاید حق باشما باشه و فقط از دید من عجیب اومد.
اخه فروش به چه قیمتی؟!منظورم فقط سریال دل نیست تمام کارهای منوچهر هادی منظورمه ...مثلا فیلم من سالوادور نیستم
واقعا فیلم بی محتوایی بود.میشه فیلم طنز یا شاد خوب ساخت.فیلمی که حرفی واسه گفتن ...
تعدادی از مردم میرن و من سالوادور نیستم رو میبینن . اونا کیان ؟ کسایی هستن که فقط همین مدل فیلم رو دوس دارن ، حالا فوقش با یه تلرانس محدودِ پایینتر یا بالاتر . همونطور که فیلمهای اصغر فرهادی ، دهنمکی ، روستایی و ... هم مخاطبِ خودشونو دارن .
مثلن محاله من یه روز برم سینما و فیلمی از روستایی یا دهنمکی رو ببینم . حتا اگر هیچ فیلمی که مورد علاقمه اکران نباشه ، و اینها تنها گزینه باشن ؛ بازم غیر ممکنه که برم و ببینم . خیلیا هم ممکنه گردنشونو بزنی نرن اصغر فرهادی ، کیمیایی ، عطاران ، رامبد ، آبیار و ... رو ببینن .
عرضم اینه که واقعن سلیقه ی جمعی تحت تاثیرِ این موارد نیست . مردم طبق شاخصه هاشون انتخابهای مشخصی دارن و اشخاصی که از سرِ بی فیلمی پا شن برن فیلمی رو ببینن و اتفاقن تحت تاثیرش هم قرار بگیرن خیلی خیلی تعدادشون ... دیدن ادامه ›› کمه.
خیلیا رو میشناسم سینما براشون همون فیلمهای شونه تخم مرغیه . عشق میکنن با دیدنشون و کلی درسِ زندگی میگیرن :)
خیلیا هم هستن اصلن سینمای ایران رو شایسته ی لفظ " سینما " نمیدونن و معتقدن اونچه در ایران بهش میگن سینما؛ فقط یه مشت تصاویرِ متحرکِ شلخته ی صدا داره ، . و پاشونو توی سینماهای داخلی نذاشتن تا حالا .
بهرحال همه ی اینها در کنارِ هم وجود دارن . همونطور که در رشته ها و شاخه های دیگه هم همینطوره .
همچنانکه یکی موزیکِ پاپ دوس داره ، یکی رگه ، یکی متال ، دیگری فولک و اپرا و جز و بلوز و ...
توو سینما هم یکی کمدی دوس داره ، یکی ترسناک ، یکی سایکو ، علمی تخیلی و ...
حالا توی کمدی همچنانکه یکی مثل وودی آلن آنی هال میسازه . یکی هم مثل برایان رابینز هزار کلمه رو میسازه .
یا توی زیر شاخه های موزیک مثلن رپ یکی مثل امینم ریکاوری رو میسازه یکی هم مثل وانیلا آیس توو د اکستریم رو .
اما با اینحال همشون کم و زیاد مخاطبِ خودشونو دارن . و در کنارِ هم وجود دارن و تولید میشن و همه ی ذائقه ها رو اقناع و ارضا میکنن .
برای همین من اونقدرا سخت نمیگیرم و میگم من دوس ندارم ، ولی حتمن یکی هست که عاشقش باشه . پس اوکیه :)
دوستمون یه سریال ۴۰ قسمتی ساخته، چجوری؟
۲۰ قسمت فیلمبرداری کرده که تو ۱۰ قسمت اول هیچی نیست هیچی! یه عده چیپس میخورن قلیون میکشن دور دور میکنن با دست راستشون پاشونو میخارونن ! چرا؟ چونکه کارگردان دچار اضطراب پس از سانحه شده و نمیدونه چیکار کنه
بالاخره پس از مرحله پذیرش استاد هادی تو ۱۰ قسمت دیگه زبون باز میکنه و میگه چی شده ولی جون به سرت میکنه و تامام
از قسمت ۲۰ به بعدم اون ۲۰ قسمتی رو که گفتم فیلمبرداری کرده، مدام برات فلش بک میزنه که جا بیافته مطلب، سر جلسه رفتی هل نکنی غلط بزنی تستا رو
این بهترین نقد قابل نوشتن من بود که میشه بر سه ریال استاد هادی داشت
تعدادی از مردم میرن و من سالوادور نیستم رو میبینن . اونا کیان ؟ کسایی هستن که فقط همین مدل فیلم رو دوس دارن ، حالا فوقش با یه تلرانس محدودِ پایینتر یا بالاتر . همونطور که فیلمهای اصغر فرهادی ...
در اینکه سلیقه ها متفاوته شکی نیست.
من خودمم از طنز بدم نمیاد منتهی طنز قوی.
مطمعنا در جامعه ما با این میزان از مشکلات مردم از فیلم های طنز استقبال میکنن ,فیلم هایی که واسه ساعتی اونا رو از مشکلات دور کنه ,وقتی فیلم طنز خوبی نباشه رو میارن به این فیلم های موجود.
باور کنید فیلم طنز خوب و قوی طرفدارهای بیشتری داره ولی موجود نیست.
دوستمون یه سریال ۴۰ قسمتی ساخته، چجوری؟
۲۰ قسمت فیلمبرداری کرده که تو ۱۰ قسمت اول هیچی نیست هیچی! یه عده چیپس میخورن قلیون میکشن دور دور میکنن با دست راستشون پاشونو میخارونن ! چرا؟ چونکه کارگردان ...
خب بعد از هرگز تصمیم گرفتم ادای آدما رو در بیارم و سریال ایرانی ببینم، هم گناه! اینکه گفتم هرگز، یعنی تا امروز سریال شبکه خانگی ندیده بودم. سالهاست ارتباطی هم با سینمای ایران ندارم.
این سریال بد نبود، البته فعلا فقط یه قسمت دیدم و زوده نظری در مورد کل کار داشته باشم. در واقع فقط پرستویی و رضایی رو دیدم. پرستویی که همون حاج کاظم بود با تون صدای امروزش بعد از بحران ۴۰ سالگی.
و خوشحال تر از همه، وقتی علی باقری رو دیدم(شاید بعضی از دوستان بدونن چرا :))) )
به نظر کار سریالای خانگی، خوب بالا گرفته. لوکیشن های متفاوت. گریم های اغفال کننده. رنگ و لعاب جذاب تصویر. فیلمبرداری روی دست و در حین حرکت و قابهای جالب. لباس های جورواجور. عوامل زیاد جلوی دوربین. بازیگرای گل درشت.
والبته اغراق و روتوش در محتوی. کسی اگه داخل بهزیستی رفته باشه، می دونه چی میگم. یا اوراق فروش های اطراف شهر. و هنوز مشکل اکت در نقش خلافکار و کاراکتر اوباش. این نوع کاراکتر باورناپذیر، تغییری با دهه هفتاد نکرده. بازیگرای دهه چهل، با همه ی ادا و اطوارشون، بهتر این کاراکترا رو از آب در میوردن.
شاید چند قسمت دیگه هم ببینم، لااقل به حق اشتراک فیلیمو بیارزه. ببینم هدیه تهرانی بعد از مسخره باز، چه کرده.
خوشحال میشم دوستانی که دیدن، نظرشون رو بنویسن. کاملا بیگانه م با این فضای خانگی.
تنها سریالی که در پخش خانگی ایران دیدم قهوه تلخ بوده. ولی قبول دارم کیفیت کارها نسبت به چیزی که قبلا بود خیلی پیشرفت کرده. هم گناه رو نمیدونم ولی هنوز هم حضور پررنگ اسپانسرهای کله گنده توی قاب های زیبایی که فرمودید و جولان چراغ قوه های ستاره نما و اداهای هالیوودی در این سریال ها دیدنشون رو برام سخت میکنه.
در واقع توفیق اجباری بود. برای دیدن فیلم جدید فرمان ارا، اشتراک خریدم. بعد متوجه شدم لازم نبوده و باید بایط تهیه می کردم!
حالا باید به اندازه اشتراک، فیلم و سریال ببینم تا پولش در بیاد ☠️??
ترجیح دادم تبدیلش کنم به یه فرایند تحقیقی! ببینم این روزا چیا برای آدما جذابه.
البته فیلم تیاترای خوبی توش هست. و همینطور سریال گیله وا. یه تیکه هاییش رو تو تلوزیون دیده بودم، دوست داشتم کامل ببینمش.
در واقع توفیق اجباری بود. برای دیدن فیلم جدید فرمان ارا، اشتراک خریدم. بعد متوجه شدم لازم نبوده و باید بایط تهیه می کردم!
حالا باید به اندازه اشتراک، فیلم و سریال ببینم تا پولش در بیاد ☠️??
ترجیح ...
عجب :)
خب پس حالا که توفیق اجباری نصیب شده از بخش هنر و تجربه ش هم غافل نشید و مستندهاش. فیلم های دهه شصت و هفتادش هم خاطره بازی خوبیه.
حتما استفاده می کنم. البته خیلی پر و پیمون نیست.
اتفاقا می خواستم بپرسم فیلمای هنر و تجربه کدوما ارزش دیدن داره.
https://www.filimo.com/m/5diS3
جواب خیلیاست :) گرچه میدونم خودتون در این زمینه پیشکسوت هستید ولی جسارت میکنم و اینو اگر ندیدید پیشنهاد میکنم.
فیلم ۳۱۶ کار پیمان حقانی بیوگرافی فرضی یک زن هم عصر ما از پیش از تولد تا پس از مرگش.