«در دهیلز تاریک زمان گذشتهی فراموش شده، زنده است یا اگر نمیشد های ژنی»، تاملی اجرایی بروی مفهوم تکرار و دگرگونی، به واسطه اشخاصی در عهد ناصری الی جنگ جهانی اول به همدستی افسانه ای محلی است. پروژه «یا اگر نمیشد های ژنی»، تعاملی و تجربی ست. اولویت آن درک زیستی، چیدمان اجزا، گسترش کنش به درون و تجربه فردیست تا بتوان از روایت عینی گذر کرد و دست به ساخت روایتی ذهنی زد. این خواست به کمک چندگانه کردن کانونی گرها، عوامل را تداعی گر میکند تا ذهن روایتی تازه خلق کند. به گونه ای که گذشته غایب دوباره حاضر شود و با خلق جهانی تازه در پی انتشار مفهوم تلاش کند.تاریخ به مثابه پیش داستان در نظر گرفته شده است و تمرکز از سرگذشت افراد گرفته میشود . متن در جواب این سوال که یک امر کلی چگونه حالت گرفته،حرکتی به جهت معکوس آن و همسو با انتشار آن صورت می دهد تا به زایش بی عدد متن برسد.