اینجا کابوسیه است. جهانی پس از این جهان، شاید! جایی برای ماندن و هرگز نرفتن، زمان متوقف است. مکان، در ناکجا آباد، شاید! جهانی تکرار پذیر از ظلم ظالمان، همه چیز تکراری است، از بام تا شام، احوالات یک وزیر پس از مرگ در دیاری که هیچ جا نیست. ماموران هرروز او را به مسلخ می برند و هر بار قبل از هر چیزی به خواب می رود و روز دیگر از نو، کابوسی نو، دوسیه ای نو، روبوسی با شکنجه ای نو برایش رقم می خورد، شاید ندامت موجب نجاتش شود. آیا بخششی هست؟ آیا نجاتی هست؟ پس روی آور به سمت خدا و از خداوند طلب بخشش کن تا شاید مشمول عفو شوی. ظلمی که از سر قلم ظالم بر همگان روان میگردد این چنین در تکرار غرق می کند ظالم را و هیچ راه نجاتی نیست. مگر؟
درباره نمایش:
درست همانند زلزله، می لرزد ارکان وجودت و لرزش، نوعی تکرار است، رفت و برگشتی بی نقص که همه چیز را دچار نُقصان می کند. بُگذار زلزله بلرزاند تمامت را شاید که از درون فروریختی و آنگاه فرصتی خواهد بود. تا مهندسان، شهرداران و کارگران از نو بسازند وجودت را , دنیا پر است از تکرار مکررات، و تو محکوم به تکرار شدی، دور تسلسل بیهوده، این بخشی از زندگی تو در این دیار هست و خواهد بود، تکرار.
- از همراه داشتن فرزندان زیر ۱۰ سال خودداری نمایید.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید