در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
مخاطبان گرامی، پیرو اعلام عزای عمومی، به آگاهی می‌رسد اجرای همه نمایشها و برنامه‌های هنری به مدت یک هفته از دوشنبه ۳۱ اردیبهشت تا پایان یکشنبه ۶ خرداد لغو شد.
با توجه به حجم بالای کاری، رسیدگی به ایمیل‌ها ممکن است تا چند روز به طول بیانجامد، لطفا از ارسال مجدد درخواست خودداری نمایید.
تیوال نمایش مرثیه‌ای برای کتاب‌سوزی‌ها
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 23:38:35
امکان خرید پایان یافته
۲۰ دی تا ۱۰ بهمن ۱۳۹۳
۱۸:۳۰ و ۲۰:۰۰  |  ۱ ساعت
بها: ۲۰,۰۰۰ تومان

"این اثر به صورت تعاملی با مخاطبان انجام خواهد شد. حدود این تعامل پیش از ورود شرح داده خواهد شد، به دلیل حرکت بین سه طبقه همکف، زیرهمکف و اول صندلی، به صورت پیش فرض سالن های تیاتر وجود ندارد. تنها برای 40 درصد از مخاطبان صندلی تعبیه شده است و دیگر مخاطبان با توجه به شیوه اجرایی می توانند زوایای دید خود را در حال ایستاده عوض کنند. شما مخاطبان عزیز با تیاتر روبه رو نیستید؛ بلکه چندین رسانه از ویدیو اینستالیشن، موسیقی زنده و اجرا در کنار هم قرار گرفته است تا فرم تازه ای را تجربه کنیم. در دو شب اول زمان ویدیو برخی دوستان را در ایستادن خسته کرد. تمامی مشکلات برطرف شده و زمان بخش اول نصف شد تا رضایت شما جلب شود. دوستانی که این اثر را دوبار تجربه کرده باشند متوجه می شوند هر شب تغییراتی وجود دارد زیرا ویژگی هنرهای اجرایی (پرفورمینگ آرت) شکل گیری در لحظه نیز هست."

گزارش تصویری تیوال از نشست خبری نمایش مرثیه ای برای کتاب سوزی ها / عکاس: حانیه زاهد

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از تمرین نمایش مرثیه ای برای کتاب سوزی ها (سری نخست) / عکاس: حانیه زاهد

... دیدن همه عکس‌ها ››

اخبار

›› مینا ساداتی رفت، نورا هاشمی آمد / تغییر و تحول در جمع بازیگران «مرثیه‌ای برای کتاب‌سوزی‌ها»

›› جواد مولانیا و نوید هدایت پور فهرست بازیگران مرثیه‌ای برای کتاب‌سوزی‌ها را تکمیل کردند

›› مینا ساداتی بازیگر سینما و تئاتر به جمع اجراگران «مرثیه‌ای برای کتاب‌سوزی‌ها» پیوست

آواها

مکان

خیابان پاسداران، بعد از سه راه اقدسیه، روبروی پارک نیاوران، خیابان فرهنگسرا
تلفن:  ۲۲۲۹۹۴۳۰

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
یک شب به آخر اجرا رو دیدم.اجرا از نظر من زنده کردن نوعی آیین بود برای دور هم جمع شدن و سوگواری برای از دست دادن فرهنگ و سخن.
برای همین من هم گوشه ای نشستم و مثل زمانی که جایی برای ختم یا سوگواری کسی می رم سرم رو پایین انداختم.
دیدن نداشت.شاید شنیدن کافی بود چون صحبت و عمل درباره سوزاندن فرهنگ و سخن چند هزار ساله ما بود.
البته تا قبل از نشستن و ماتم گرفتن اجرا رو دیدم.اکت بابک حمیدیان رو دوست داشتم.
صدای ساز رو هم دوست داشتم.
به آقای اتحاد و گروه خسته نباشید می گم.
به به آقای خان احمدی! مشتاق دیدار!....نظرتون رو دوست داشتم...البته من اجرا رو تا اخر با چشم های باز دیدم!
۰۸ بهمن ۱۳۹۳
مهدی خان احمدی (khanahmadi)
مهراد جان سلام
منم که متقابلا مشتاق دیدار
۰۹ بهمن ۱۳۹۳
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
شیوه ی اجراشون متفاوت بود و پتانسیلشو داشت که یه اثر به یاد ماندنی و فوق العاده بشه
ولی نمی دونم چرا، من اصلن ارتباط برقرار نکردم با این اثر، البته من در این زمینه تخصص ندادم، نظر شخصیم بود

نقد مرثیه ای برای کتاب سوزی ها در روزنامه قدس
نمایشی در ستایش کلمات

گروه هنر- آرش شفاعی

کاغذها آتش می‌گیرند و در خود مچاله می‌شوند. دود می‌شوند و به هوا می‌روند و در دنبالۀ شیری رنگ مواجشان، کلمات در هم می‌پیچند و در عدم محو می‌شوند.

برگه‌ها یکی یکی در آتش می‌سوزند و آنچه باقی می‌ماند ، خالی بی انتهایی است که در آن کلمه کیمیاست و آدمها دیگر نمی‌توانند چیزی بگویند، بخوانند ... دیدن ادامه ›› و به یاد آورند.
آنچه خواندید، شعر یا قطعۀ ادبی نیست؛ چکیدۀ برداشتی است از یک متن باز ، یک کوشش جمعی، یک "نمی‌دانم چه"، یک " شاید تئاتر"، یک "تلاش جمعی" به نام " مرثیه‌ای برای کتاب‌سوزی‌ها" که این روزها در فرهنگسرای نیاوران در حال اجراست.
درون مایۀ اصلی این اجرا، اهمیت "کلمه" در نظام ارتباطی انسانی است. مرثیه‌ای برای وضعیتی که ما در حال دچار شدن به آن هستیم، خالی شدن گنجینۀ زبانی ما و در غلتیدن در سراشیب محو کلمات ؛ وضعیتی که در آن زبان به عنوان بزرگترین ثروت جمعی ذره ذره در آتش زندگی فناورانه می‌سوزد و محو می‌شود و ما میراثداران این گنجینه، هنوز نمی‌دانیم چه ثروتی را از کف داده‌ایم.
"مرثیه‌ای برای کتاب سوزی" یک متن باز است؛ در بی مکانی و بی زمانی خود، قابلیت تأویلهای مکرر دارد و با دلالتهای ضمنی، پی در پی ما را به خوانشهای تازه و تازه تر دعوت می‌کند. وجود نشانه‌های متعدد در متن که هرکدام می‌تواند مدخل نگاهی تازه به آن باشد، از فرصتهای اندکی است که در متون نمایشی ما این روزها در برابرمان قرار گرفته است.
یکی از این نشانه‌های بنیادین، " دود" است. چیدمان بصری اجرا به گونه‌ای است که "دود پس از آتش" حضوری روشن و چشمگیر در آن دارد. رقص دودی که از آتش زدن نوشتار برخاسته است و تأکید متن بر اینکه در دود شدن این نوشته‌ها ، رقص محو شونده وغیرقابل بازگشت کلمات نهفته است در تکمیل معنای مورد نظر اجرا نقش مهمی دارد. چرخیدن دود و محو شدن آن در فضا و تأکید نهایی متن که ما در موقعیتی مه آلود قرار گرفته‌ایم ، چنان چشمگیر است که دود نشانه‌ای محوری در اجرا پیدا کرده است.
به یاد داشته باشیم که " دود" خود یکی از وسایل ارتباطی در دوران زندگی بدوی بوده است، این بار دود نقش ضد ارتباطی پیدا می‌کند. این دود، استعاره‌ای است از محو تدریجی کلمات در زندگی روزمره و این محو تدریجی سرانجام به وضعیتی منجر می‌شود که ما در برقراری ارتباط انسانی به بن بست می‌خوریم و به شکل گوژپشتهای نیمه شیطانی تیره پوشی در می‌آییم که نه یکدیگر را می‌فهمیم و نه در فهماندن خود به دیگران توفیقی داریم.
اهمیت نشانۀ "دود" در داستان با رباعی خیام که به صورت آوازی اجرا می‌شود، کامل شده و معنایی بیشتر می‌یابد: در چنبر چرخ جان چندین پاکان/می‌سوزد و خاک می‌شود دودی کو؟

و خداوند به آدم ، نامها را آموخت
یکی از ویژگی‌های خاص این اجرا، ارتباط مستقیم با مخاطبان است. در حین اجرا یکی از بازیگران از تماشاگران می‌خواهد اسمشان را بر دفتری بنویسند و بازیگر در حالی که گویی وردی کهنه را تکرار می‌کند، این اسم را زیر لب تکرار می‌کند، اما سرانجام همان اسمها را هم آتش می‌زند.
« اسم» ، اینجا اهمیتی برجسته پیدا می‌کند. بی مفهوم شدن راز اسمها در نظر انسانها، اشاره‌ای است به از کف دادن آنچه آدمی‌در ازل از خداوند آموخت و همین فراموشی است که انسانها را از "آدم" بودن خالی می‌کند و به موجوداتی " نیم انسان و نیم دیو" بدل می‌کند.
یکی از ویژگی‌های متن که آن را بخصوص برای دوستداران ادبیات، خواستنی می‌کند؛ زبان سخته و برخاسته از ادبیات کهن فارسی متن است که با اشراف قابل توجه به ادبیات و نقش و اهمیت واژگان و نحو نثر سختۀ بزرگان ادبیات ایران است. این چنین متنی لازمۀ اثری است که در ستایش کتاب، کلمه و شعر نوشته شده است و باید به خاطر این انتخاب به عوامل کار تبریک گفت.
در این اجرا، بابک حمدیان، نورا‌هاشمی، جواد مولانیا،‌نوید هدایت پور و نیکو ترخانی (صحنه)‌هانیه توسلی، مهدی احمدی و علی اتحاد (ویدیو اینستالیشن)، حامد کاظمی‌(آواها) و نغمه مرادآبادی و ژوبین کلهر (نوازندگان) حضور دارند.
برای دیدن این اثر می‌توانید تا دهم بهمن ماه به فرهنگسرای نیاوران بروید، هرشب دو سیانس در ساعتهای 18:30 و 20 از این اجرا برگزار می‌شود که در این شبها، اجراها با استقبال قابل توجهی نیز همراه بوده است.

http://www.qudsonline.ir/detail/News/260544
محمد تقی پور این را خواند
نیوشا خردبین و پریسا اسماعیل خانى این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید