با قدری تاخیر
من خیلی این نمایش رو دوست داشتم. داستان، بازیا، ریتم، شخصیت پردازی عالی بود. من متاسفانه قبلا کاری از آقای آبگون و تیمشون تماشا نکرده بودم. به تیمشون خسته نباشید می گم و امیدوارم کارهای بیشتری ازشون ببینیم.
پ.ن: از اون نمایش های خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی بد .
از اوننمایش ها که ۲۰ بار گوشیمو نگاه کردم ببینم کی تموم میشه ، نمایش کشنده اصلا تموم نمیشد. ۱- هیچ طراحی صحنه خاصی وجود نداشت، یعنی حاضر کردن و نکردن این صحنه اصلا فرقی نداشت از نظر من ۲- خط مشی داستان خیلی سردرگم بود، کشش نداشت، اصلا باعث نمیشد من مخاطب دلم بخواد بدونم خب الان بعدش چی میشه ؟! ۳- بازی ها خیلی خیلی خیلی بد بود!! اقای شهرستانی که حقشو خورده بودن که از همه بدتر بود، این چه لهجه ای بود اخه؟ لهجه کولبر بود؟! کجایی بود ؟انگار یک صحنه تئاتر دبیرستان رو میدیدم حتی به مراتب مفتضح تر، بازی اون دختر خانم منو یاد بازی های زرد و درجه ۴ سحر قریشی و امثالهم مینداخت وقتی میخواستن در نقش یک مرد ظاهر بشن، اقای معتادی که از معتاد بودنش فقط شل و ول حرف زدن بلد بود، همه به کنار، اقای کارگردان ، سرباز چرا اینقد اگزجره بازی میکرد؟ بابا بازی به داد زدن نیستا ، شما میتونی دادم نزنی اما مخاطب رو تحت تاثیر قرار بدی ۴- موزیک افتضاح بود، گنجشک اشی مشی ؟!!!! ۵- گروه هماهنگی سالن هم به نوبه خودشون گند زدن، اون از ۲۰ دقیقه تاخیر اول که تا همه نشستیم و نمایش شروع شد شد ۷:۳۰، اون از مهمانان ویژه ردیف ۱ که تا ۵ دقیقه شروع اول نمایش بلند بلند صحبت میکردن، اون از اون خانمی که مسئول جایگاه ها بود و به من گفت لطفا یک دونه برید اونور این ۳ تا خانم جا شن
لطفا لطفا برای وقت و پول مخاطب ارزش قائل بشید و هر چیزی رو به اسم نمایش روی صحنه نیارید .
به زیبایی فضای کلی جامعه با شخصیت های نمایش و همچنین مونولوگ های سرباز به تصویر کشیده شد ، در کنار همه این ها نمایشنامه کاملا به شکلی بود که حواسش بود مخاطب خسته هم نشه
وقتی این نمایش و میبینید اوضاع فعلی و اطراف خودتون و با شخصیت های داستان پیدا میکنید
عالی بود و واقعا دوستش داشتم
موسیقی متن هم کاملا پردازشش مطابق نمایش بود و تمام اوج و فرود هاش به جا بود بنظر من
خسته نباشید همگی