نمایش›خرکباب

شب اول به تماشای این نمایش نشستم.اولش فکر میکردم با یه نمایش معمولی طرفم ولی قضاوتم کاملا اشتباه بود.بازی ها روان و عالی بود و قصه ی تلخ اما در عین حال خنده داری روایت شد.طوری که هم خندیدیم و هم به فکر فرو رفتیم.مدت زمان نمایش کمی کوتاه بود و ایکاش بهمون کاغذ معرفی نمایشو میدادن.در هر حال دیدن این نمایشو حتما بهتون پیشنهاد میکنم

اصلا لذتی در دیدن کار خوب دانشجویی تو سالن کوچیک مولوی هست، که در دیدن نمایش فلان در تالار فلان نیست، این از این.

خودِ کار:
ساده، زیبا، به نظر من با تمرین کافی، بیدار کننده ی حس «کاش من جای شما بودم» در من، بازی و لحن دختر رو بیشتر از مادر دوست داشتم.
دمشون گرم و دستشون درد نکنه.

تماشاگرانِ کار:
خنده های هیستریک برخی حضار واقعا عجیب بود. بعضی قسمتای کار خنده دار بود، ولی از من بپذیرید که اون خنده ها عادی نبودن. قطعا اگر کار رو در سالن آروم تر و با خنده های معقول تر می‌دیدم، لذت بیشتری بر جانم مینشست.