«آنتوان چخوف» از بزرگترین نمایشنامه نویسان و داستان نویسان روسی است که با وجود گذشت بیش از صد سال از مرگ وی، نمایشنامه هایش همچنان در کشورهای مختلف به روی صحنه می رود. از جمله ویژگی های نمایشنامه های چخوف توجه به ارزش های ناب انسانی است. دنیای نمایشی او، دنیای امیدها و یاس هاست و مضامین متعددی را می توان در نوشته هایش دید؛ اما عدم تفاهم متقابل بین آدم ها و عدم امکان همراهی با احساس دیگران از جمله مواردی است که در اکثر کارهایش دیده می شود. نمایشنامه «خرس» از جمله نمایشنامه های تک پرده ای چخوف است که از لحاظ سبک نگارشی به داستان های خنده داری که در سابق نوشته بسیار نزدیک است.
در این نمایشنامه، اسمیرنوف پس از تلاش های ناموفق برای وصول طلب هایش به در خانه یکی از بدهکاران می رود تا طلبش را بستاند. در آنجا متوجه می شود که بدهکار فوت کرده و همسرش با وجود گذشت هفت ماه همچنان خود را عزادار می داند و نمی تواند در اسرع وقت پول اسمیرنوف را آماده کند. این موضوع اتفاقاتی را رقم می زند که در نهایت به خواستگاری اسمیرنوف از بیوه عزادار می انجامد.