فیلم›کوه

آقای امیر نادری عزیز چقدر خوب که باز فیلمی از شما را در سینمای ایران دیدم . فیلم را در همان روزهای آغازین اکران دیدم، در سالن فردوس موزه سینما، کودک بودم که دونده شما اکران شد و پس از دیدن کوه رفتم و دوباره دیدمش هم دونده وهم ساز دهنی را . چقدر خوب بود این فیلم کوه، حس خاص جان کندن اون مرد در اون فضای خشن که همه چیز دست به دست هم داده بود تا تسلیمش کند چقدرر قابل حس بود، چیزی که برایم جالب بود این که حس دریافت شده و باور شده از صحنه ها بی نیاز بود از دیالوگ انگار که نه به واقع تصویر تمام کار خودش را میکرد.